bhagat singh biography in tamil

• இந்திய விழாக்கள், பண்டிகைகள்
• நடிகர்கள், நடிகைகள்
• ஆன்மீக தலைவர்கள்
• இசையமைப்பாளர்கள்
• எழுத்தாளர்கள்
• சமூக சீர்திருத்தவாதிகள்
• சமூக சேவகர்கள்
• சுதந்திர போராட்ட வீரர்கள்
• தொழிலதிபர்கள்
• நாட்டிய கலைஞர்கள்
• விஞ்ஞானிகள்
• விளையாட்டு வீரர்கள்

Search on ItsTamil

பகத்சிங் ஒரு குறிப்பிடத்தக்க இந்திய விடுதலைப் போராட்ட வீரர் மற்றும் புரட்சியாளர் ஆவார். உண்மையான வீரனாக வாழ்ந்து, நாட்டிற்காகப் போராடி மடிந்து போனதால், இவர் ‘சாஹீது (மாவீரன்) பகத்சிங்’ என அழைக்கப்பட்டார். ஆங்கில ஆட்சியை வெளியேற்றி, இந்தியாவை சுதந்திர நாடாக்க ஆயுதமேந்தி போராடிய புரட்சி அமைப்பான “இந்துஸ்தான் சோசலிசக் குடியரசு” அமைப்பின் தலைவர்களுள் ஒருவர் ஆவார். கடுமையான போராளி, தீவிர எதிர்ப்பாளர், உண்மையான ஜனநாயகவாதி என ஆங்கில ஆட்சிக்கு சிம்மசொப்பனமாக விளங்கிய மாவீரன் பகத்சிங்கின் வாழ்க்கை வரலாறு மற்றும் சாதனைகளை விரிவாகக் காண்போம்.

பிறப்பு: செப்டம்பர் 27, 1907

இடம்: பங்கா (லயால்பூர் மாவட்டம்), பஞ்சாப், இந்தியா

பணி: இந்திய விடுதலைப் போராட்ட வீரர்

இறப்பு: மார்ச் 23, 1931

நாட்டுரிமை: இந்தியன்

‘சாஹீது பகத்சிங்’ என அழைக்கப்படும் ‘பகத்சிங்’ அவர்கள், 1907  ஆம் ஆண்டு செப்டம்பர் மாதம் 27  ஆம் நாள், இந்தியாவின் பஞ்சாப் மாநிலத்தில் லயால்பூர் மாவட்டத்திலுள்ள “பங்கா” என்ற கிராமத்தில், சர்தார் கிசன் சிங் என்பவருக்கும், வித்தியாவதிக்கும் இரண்டாவது மகனாக ஒரு சீக்கிய குடும்பத்தில் பிறந்தார்.

ஆரம்ப வாழ்க்கை

பகத்சிங்கின் குடும்பம் ஒரு விடுதலைப் போராட்ட வீரர்களைக் கொண்ட குடும்பம் என்பதால், இளம் வயதிலேயே நாட்டுப்பற்று மிக்கவராக விளங்கினார். லாகூரில் உள்ள டி.ஏ.வி பள்ளியில் கல்வியைத் தொடங்கிய பகத்சிங் அவர்கள், லாலா லஜபதிராய் மற்றும் ராஸ் பிஹாரி போஸ் போன்ற அரசியல் தலைவர்களிடம் நட்புறவு கொண்டிருந்தார். 1919 ஆம் ஆண்டு, இந்தியாவின் அம்ரித்சர் நகரில் ஜாலியன் வாலாபாக் என்ற இடத்தில், ஆயுதம் ஏதுமின்றி கூட்டத்தில் பேச்சை கேட்டுக்கொண்டிருந்த ஆண்கள், பெண்கள், குழந்தைகள் என பாராமல், ஆங்கில அரசு, ‘ரெஜினால்ட் டையர்’ என்ற ராணுவ அதிகாரியின் தலைமையில் அப்பாவி மக்களைக் கொன்று குவித்தது. அப்பாவி மக்கள் மீது நடத்தப்பட்ட இந்த தாக்குதலைக் கண்டு நாடே கொதித்தது. இந்த கொடூரமான படுகொலை, பகத்சிங்கின் மனதில் பெரும் மாற்றத்தையும் விதைத்ததோடு மட்டுமல்லாமல், இரத்தம் படிந்த மண்ணை ஒரு புட்டியில் அடைத்து எடுத்துவந்து தன்னுடன் வைத்துக்கொண்டு, அவர் வெள்ளையர்களை விரட்ட சபதமும் பூண்டார்.

விடுதலைப் போரில் பகத்சிங்கின் பங்கு

தன்னுடைய பதின்மூன்று வயதில், மகாத்மா காந்தியின் ஒத்துழையாமை இயக்கத்தில் இணைந்த பகத்சிங் அவர்கள், 1922 ஆம் ஆண்டு கோரக்பூரீல் நடந்த “சௌரி சௌரா” வன்முறைக்கு எதிராக காந்தியடிகள் ஒத்துழையாமை இயக்கத்தை நிறுத்தியபோது, பகத்சிங் பெரிதும் ஏமாற்றம் அடைந்தார். ‘அகிம்சை வழியில் சென்றால் சுதந்திரம் பெறமுடியாது, ஆயுதம் தாங்கினால் மட்டுமே சுதந்திரம் பெறமுடியும்!’ என முடிவுக்கு வந்தார். 1924 ஆம் ஆண்டு, சச்சீந்திரநாத் சன்யால் என்பவரால் தொடங்கப்பட்ட “இந்துஸ்தான் குடியரசுக் கழகம்” என்னும் அமைப்பில் இணைந்தார். பிறகு 1926ல் பகத்சிங், சுகதேவ், பவதிசரண் வேரா, எஷ்பால் போன்றோர் இணைந்து “நவ்ஜவான் பாரத் சபா” என்ற இளைஞர் அமைப்பை நிறுவினர்.

லாகூர் கொலை வழக்கு

1928 ஆம் ஆண்டு, “சைமன் கமிஷனை” எதிர்த்து காங்கிரஸ் போராட்டத்தில் ஈடுபட்டபோது, அந்த போராட்டத்தில் காங்கிரஸ் தலைவர் லாலா லஜபதிராய் போலீஸாரால் தடியடிப்பட்டு இறந்தார். இதனால் கோபம்முற்ற பகத்சிங்கும், ராஜகுருவும் இணைந்து, லாலா லஜபதிராய் இறப்புக்கு காரணமாயிருந்த காவலதிகாரியான சாண்டர்ஸை சுட்டுக் கொன்றுவிட்டு தலைமறைவாயினர். அதே நேரத்தில், ஆங்கிலேயர்களின் அடக்குமுறையை எதிர்த்து தொழிலாளர்கள் தீவிராமாகப் போராடினர். இதனால், அவர்களை ஒடுக்க நினைத்த ஆங்கில அரசு “தொழில் தகராறு சட்ட வரைவு” என்ற ஒன்றை கொண்டுவந்தது. இச்சட்ட வரைவை ஏற்காத பகத்சிங் “சென்ட்ரல் அசெம்பிளி ஹாலில்” குண்டு வீசுவதென்று தீர்மானித்தார். 1929 ஆம் ஆண்டு, ஏப்ரல் 8 ஆம் தேதி, இச்சட்ட வரைவு நிறைவேற்றப்பட்ட பொழுது, குண்டுகளை வீசினர். இதனால் பகத்சிங், ராஜகுரு, மற்றும் சுகதேவ் ஆகிய மூன்று பேரும் குண்டு வீசிய வழக்கில் கைதுசெய்யப்பட்டனர். 

சென்ட்ரல் அசெம்பிளி ஹாலில் வெடிகுண்டு வீசியது மற்றும் துண்டு பிரச்சாரம் போட்டு “இன்குலாப் ஜிந்தாபாத்” என்று முழக்கமிட்டு தானே சரணடைந்த பின்னர், காங்கிரஸ் தலைவர் லாலா லஜபதிராய் என்பவரின் இறப்புக்கு காரணமாயிருந்த காவலதிகாரியை சுட்டுக்கொன்ற குற்றத்திற்காக தூக்குத்தண்டனை விதிக்கப்பட்ட பகத்சிங், ராஜகுரு, மற்றும் சுகதேவ் ஆகியோர் ஆங்கில அரசின் 24 வது அகவையில் 1931 ஆம் ஆண்டு, மார்ச் 23 ஆம் தேதி தூக்கிலிடப்பட்டார்கள்.

ஒரு போராளியின் வாழ்க்கை என்பது வெறும் சரித்திரம் மட்டுமல்ல, அது ஒரு பாடமும் கூட. இன்றைய இந்தியாவில் எத்தனையோ இளைஞர்களுக்கு முன்மாதிரியாக விளங்கும் பகத்சிங் வாழ்க்கை போற்றத்தக்க ஒன்றாகும். விடுதலைப் போராட்ட உணர்வுகளை இளைஞர்கள் மனதில் விதைத்திட, தன் மரணத்தையே பரிசாகத் தந்த மாபெரும் போராளி. வாழ்வதன் மூலமாக மட்டுமல்லாமல், இறப்பதன் மூலமாகவும் ஒரு சகாப்தத்தினை உருவாக்க முடியும் என வாழ்ந்துக் காட்டியவர். அவர் வாழ்ந்த வாழ்க்கை காலம் குறுகியது என்றாலும் நூற்றாண்டுகளைக் கடந்து சுமந்து நிற்கும்.

Recent Posts

ஹரிவன்ஷ் ராய் பச்சன்

பி. பி. ஸ்ரீனிவாஸ்

மனோஜ் குமார்

திருபாய் அம்பானி

Related Posts

எஸ். சத்தியமூர்த்தி

சிதம்பரம் சுப்பிரமணியம்

பால கங்காதர திலகர்

இரட்டமலை சீனிவாசன்

திப்பு சுல்தான்

சந்திரசேகர ஆசாத்

Nan ivarin rasigan ivarin name sonnale en manathil veeram varum

very nice story for bhagat singh ilike very much

BY: ELAMATHI

INGULAM JINDABHAD HINDUSTAN JINDABHAD…………….

Salute Sir Mr.Bhagat Sing

Proud be a Indian sir…… Jai Hind ……..

• இன்றைய ராசி பலன்
• வார பலன் | Vara rasi palangal
• மாத பலன் | Matha rasi palan
• குரு பெயர்ச்சி பலன்கள்
• சனி பெயர்ச்சி பலன்கள்
• ராகு கேது பெயர்ச்சி
• ஆன்மிக தகவல்கள் | Aanmeega Thagaval
• தமிழ் கதைகள் | Tamil stories for reading
• சுவாரஸ்ய தகவல்கள்
• கடவுளின் அற்புதங்கள்
• சமையல் குறிப்புகள்

பகத் சிங் வாழ்க்கை வரலாறு

இந்தியாவின் விடுதலை போராட்டவீரர்களில் ஒரு முக்கியமான வீரர் பகத் சிங் ஆவார். இந்திய விடுதலை இயக்கத்தின் முக்கிய போராளியாகவும் இவர் திகழ்ந்தார். அந்தக்காலத்தில் ஆங்கிலேயர்களை எதிர்த்த ஒரு குடும்பத்தில் பிறந்த இவர் தனது சிறு வயது முதல் போராட்டக்குணம் மிகுந்தவராக காணப்பட்டார். எனவே இவர் பொதுவுடைமை புத்தகங்களை விரும்பி படிப்பார்.

போராட்டத்தில் ஈடுபட்டு சிறை சென்றபோது அங்கு ஆங்கிலேயர்களால் இந்திய கைதிகள் நடத்தப்படும் விதம் தவறாக உள்ளது என்று கூறி அவர்களுக்கு எதிராக உண்ணாவிரத போராட்டத்தில் ஈடுபட்டார். இவருடைய வாழ்க்கை தொகுப்பினை பற்றித்தான் இந்த பதிவில் காண உள்ளோம். அதனை தெரிந்து கொள்ள இந்த பதிவினை தொடர்ந்து வாசிக்கவும்.

பகத் சிங் பிறப்பு :

பகத் சிங் அவர்கள் சீக்கிய மதத்தினை தழுவிய ஒரு குடும்பத்தில் பிறந்தவர் ஆவார்.பகத் சிங் பஞ்சாப் மாநிலத்தில் உள்ள லாயல்பூர் மாவட்டத்தில் உள்ள பங்கா எனும் கிராமத்தில் 1907ஆம் ஆண்டு செப்டம்பர் 27 [அ] 28 ஆம் தேதி பிறந்தார். அவருடைய பிறந்ததேதி அதிகாரபூர்வமாக இன்னும் அறிவிக்கப்படவில்லை. அவருடைய பெற்றோர்களுக்கு இரண்டாவது மகனாக பிறந்தார். சர்தார் கிசன் சிங் மற்றும் வித்தியாவதி ஆகியோர் பகத் சிங் பெற்றோர்கள் ஆவர்.

இவரது இளம் வயது முதலே போராட்டக்குணம் உள்ளவராக இருந்த இவர் மிகுந்த தேசப்பற்று உள்ளவராக இருந்தார். இவரது குடும்பத்தில் பலர் ராணுவத்திற்காக பணியாற்றினர்.

இயற்பெயர் – பகத் சிங் பிறந்த தேதி மற்றும் வருடம் – செப்டம்பர் 27 [அ] 28, 1907 பெற்றோர் – சர்தார் கிசன் சிங் மற்றும் வித்யாவதி பிறந்த இடம் – பங்கா [ பஞ்சாப் ] இறந்த தேதி -மார்ச் 23, 1931 [24 வயதில் தூக்கிலிடப்பட்டார்]

பகத் சிங் சபதம் :

1919ஆம் ஆண்டு நடந்த ஜாலியன் வாலாபாக் படுகொலை இந்தியா முழுவதும் அதிர்ச்சி அலையினை ஏற்படுத்தியது. ஜாலியன் வாலாபாக் எனும் பூங்காவில் இருந்த அனைத்து மக்களையும் ஆங்கிலேயர் கண்மூடித்தனமாக சுட்டு கொன்றனர். இந்த நிகழ்வே ஜாலியன் வாலாபாக் படுகொலை நிகழ்வாகும். இந்த நிகழ்வு பகத் சிங் மனதில் நீங்கா துயரை ஏற்படுத்தியது அந்த சம்பவம் நிகழ்ந்த போது அவருக்கு அவரது வெறும் 12 மட்டுமே.

ஆனாலும், நாட்டின் மீது வைத்திருந்த பற்று காரணமாக அந்த நிகழ்வு அவரை பாதித்தது. மேலும் ஆங்கிலேயர்களிடம் அடிமையாக இருக்கும் மக்களின் நிலைமை குறித்தும் அவர் மிகுந்த வேதனை கொண்டார். இந்த நிகழ்வினால் அன்றைய தினம் தனக்குள் ஒரு சபதம் பூண்டார். அது யாதெனில் இந்திய மண்ணில் இருந்து ஆங்கிலேயர்கள் முழுமையாக வெளியேறும் வரை தன்னால் முடிந்த அளவிற்கு நாட்டிற்காக போராட வேண்டும் என்பதே.

வீட்டை விட்டு வெளியேறிய பகத் சிங் :

தனது 19 வயதில் அவர் இந்தியாவின் தேசிய இளைஞர் சங்கம் ஒன்றை நிறுவினார். பிறகு அடுத்த ஆண்டு தனக்கு திருமணம் நடக்கப்போவதை அறிந்த பகத் சிங் தனது பெற்றோர்களிடம் சொல்லாமல் ஒரு கடிதம் ஒன்றை எழுதி வைத்து விட்டு வீட்டை விட்டு வெளியேறி கான்பூர் நகருக்கு சென்றார்.

அந்த கடிதத்தில் பகத் சிங் எழுதியவை – ” எனது பிறப்பு எனது தாய் மண்ணிற்காக ” அதனால் நான் என் இந்திய தேசத்திற்காக போராட விரும்புகிறேன். எனவே என் வாழ்க்கையில் குடும்பம், திருமணம் போன்ற எந்த ஆசையும் எண்ணமும் எனக்கு கிடையாது. இந்தியா சுதந்திரம் அடையும் வரை நான் போராடவே விரும்புகிறேன் என்று அந்த கடிதத்தில் குறிப்பிட்டிருந்தார்.

நவஜவான் பாரத சபா :

பகத் சிங் தனது 19ஆவது வயதில் “நவஜவான் பாரத சபாவை” நிறுவினார் . நவஜவான் பாரத சபா என்றால் இந்திய இளைஞர்கள் சங்கம் என்று அர்த்தம். இந்த சங்கத்தின் மூலம் நாடு முழுவதும் உள்ள இளைஞர்களின் பார்வை அந்த சங்கத்தின் மீது திரும்பியது. அவர் நிறுவிய சங்கத்தில் நாடு முழுவதும் இருந்து இந்திய இளைஞர்கள் அவரது சங்கத்திற்கு தங்களது ஆதரவினை கொடுத்தனர்.

சங்கத்திற்கு ஆதரவு தருவதோடு மட்டுமின்றி அவ்வப்போது ஆங்கிலேய அரசுக்கு எதிராக போராட்டங்களையும் நிகழ்த்தினர். காந்தியின் அகிம்சை கொள்கை மீது எல்லாம் பகத் சிங்கிற்கு நாட்டம் இல்லை. அகிம்சை முறையினை விடுத்து சண்டையிட்டு அவர்களை வெளியேற்ற வேண்டும் என்று அவர் நினைத்தார்.

மேலும் அவரது தாக்கம் அதிகமாகி கொண்டே இருந்தது. இதனை கவனித்த ஆங்கிலேய அரசு பகத் சிங்கை இப்படியே விடக்கூடாது என்று அவர் மீது பொய்யாக ஒரு குண்டு வெடிப்பு வழக்கினை ஜோடித்து அவரை சிறைக்கு அனுப்பினர். பிறகு ஐந்து வாரங்கள் கழித்து சிறையில் இருந்து வெளியே வந்தார்.

லாலா லஜபதி ராயை தாக்கிய சைமன் குழு :

இந்தியாவின் அரசியல் அமைப்பு நிலைமையினை பற்றி தெரிந்துகொள்ள ஆங்கிலேய அரசு ஒரு குழுவினை இந்தியாவில் நியமித்தது அந்த குழு தான் ” சைமன் குழு ” இந்த குழுவானது இந்தியாவின் அரசியல் நிலைமையினை பற்றி ஒரு அறிக்கை ஒன்றினை ஆங்கிலேய அரசுக்கு தாக்கல் செய்ய வேண்டும் இதுவே அந்த குழுவினை உருவாக்கியதற்கான நோக்கமாகும்.

இந்த சைமன் குழுவினை எதிர்த்து லாலா லஜபதி ராய் அவர்கள் அகிம்சை வழியில் அமைதியான ஒரு அணிவகுப்பினை நடத்தினார். ஆனால் அவர்களை கலைக்க ஆங்கிலேய காவல் மேல் அதிகாரி ஜேம்ஸ் ஏ ஸ்காட் உத்தரவிட்டார். அதன்படி அணிவகுப்பில் பங்கேற்றவர்களை காவலர்கள் தாக்கி அந்த அணிவகுப்பினை கலைத்தனர்.

மேலும் லாலா லஜபதி ராயை காவல் மேல் அதிகாரியான ஜேம்ஸ் ஏ ஸ்காட் என்பவர் நேரடியாக தாக்கினார். இதனால் லாலா லஜபதி ராய் அவர்கள் படுகாயம் அடைந்தார்.

காவல் அதிகாரி சாண்டர்சை சுட்டு கொன்ற பகத் சிங் :

ஜேம்ஸ் ஏ ஸ்காட் என்பவர் மூலம் படுகாயம் அடைந்த லாலா லஜபதி ராய் அடிபட்ட அடுத்த மாதம் காலமானார். இதனால் கோபமுற்ற பகத் சிங் தனது நண்பர்கள் மற்றும் ஆதரவாளர்களுடன் சேர்ந்து ஜேம்ஸ் ஏ ஸ்காட்டை கொல்ல முடிவு செய்தார். இதன் காரணமாக அவரை கொல்ல திட்டம் தீட்டப்பட்டது.

அந்த திட்டத்தின் படி காவல் தலைமை அலுவலகத்தில் இருந்து ஜேம்ஸ் ஏ ஸ்காட் வெளியே வரும்போது சுட்டு கொல்லலாம் என்று முடிவு செய்தனர். ஆனால், பகத் சிங் ஜேம்ஸ் ஏ ஸ்காட்டை நேரில் கண்டதில்லை. திட்டமிட்டபடி காவல் தலைமை அலுவலகத்தின் அருகில் பகத் சிங் மற்றும் அவரது நண்பர்கள் மறைந்து இருந்தனர்.

தலைமை அலுவலகத்தில் இருந்து வெளியே வரும்போது ஜேம்ஸ் ஏ ஸ்காட் என்று நினைத்து அவருக்கு பதிலாக சாண்டர்சை பகத்சிங்கிடம் அடையாளம் காட்டினர். உடனே பகத்சிங் சாண்டர்சை தான் மறைத்து வைத்திருந்த துப்பாக்கி மூலம் சுட்டுக்கொன்று அங்கிருந்து தப்பிச்சென்றார்.

தூக்கிலிடப்பட்ட பகத்சிங் :

ஆங்கிலேய அரசுக்கு எதிராக அகிம்சை வழியினை தவிர்த்து முற்றிலும் சண்டைகளையிட்டே விரட்டி அடிக்கவேண்டும் என்று நினைத்த பகத்சிங் பலமுறை அவர்களை தனது ஆதர்வாளர்களோடு சேர்ந்து தாக்கியுள்ளார் . இந்தியாவின் அனைத்து மூலைகளிலும் அறவழி போராட்டம் நடக்க இந்த வாலிபன் மட்டும் ஆங்கிலேய அரசை தனது தைரியத்தின் மூலம் எதிர்த்தான் .

இதுபோன்று ஒருநாள் ஆங்கிலேயர்கள் இடையே “ சென்ட்ரல் அசெம்பிளி ஹாலில் ” கூட்டம் நடைபெற்று கொண்டிருந்தது. அங்கு சென்ற பகத்சிங் அந்த கட்டிடத்தின் உள்ளே வெடிகுண்டு வீசினார். ஆங்கிலேயர்களை எதிர்த்து தனி ஒரு இளைஞன் இவ்வளவு ஆக்ரோஷமாக இருப்பதை கவனித்த ஆங்கிலேய அரசு பகத்சிங்கினை முடிவுக்கு கொண்டு வர தருணத்தினை எதிர்பார்த்து காத்திருந்தது.

கடந்த முறை போன்று மற்றொருமுறை நடைபெற்ற ஆங்கிலேயர்கள் இடையேயான கூட்டத்தில் அவர்களுக்கு எதிராக துண்டு பிரச்சாரம் காதிதத்தினை போட்டு “ இன்குலாப் ஜிந்தாபாத் ” என்று இந்தியாவை மேலோங்கி கோஷமிட்டார். பிறகு அவரே ஆங்கிலேயர்களிடம் சரண் அடைந்தார். அவரை விட்டுவைத்தால் நம்மால் இங்கு இருக்க முடியாது என்று நினைத்தனர் ஆங்கிலேயர்கள்.

இதனால் சாண்டர்சை சுட்டுக்கொன்ற வழக்கினை திரும்ப எடுத்து பகத்சிங்கிற்கு “தூக்கு தண்டனை” விதித்தனர். இந்த தூக்கு தண்டனை ஒப்புகை பத்திரத்தில் மஹாத்மா காந்தி கையொப்பம் இட்டது குறிப்பிடத்தக்கது. அதன்படி பகத்சிங் 1931 ஆம் ஆண்டு, மார்ச் 23 ஆம் தேதி தனது 24ஆம் வயதில் தூக்கிலிடப்பட்டார்.

இளைஞர்களின் முன்னோடி பகத்சிங் :

அன்றைய காலத்தில் ஆங்கிலேயர்களுக்கு எதிராக இந்தியா அடிமையாக இருந்ததை நினைத்து தனது இளம் வயது முதல் நாட்டுப்பற்று கொண்டு தனது ஆசைகளை தவிர்த்து நாட்டிற்காக மட்டுமே எனது இந்த பிறவி அமையவேண்டும் என்று நினைத்து தனது போராட்ட குணத்தால் ஆங்கிலேயர்களை அச்சம் அடையவைத்தவர் பகத் சிங்.

ஆங்கிலேய அடக்குமுறையினால் தூக்கிலிடப்பட்ட அவரது வாழ்க்கை இன்றைய இளைஞர்களுக்கு தைரியத்தின் ஒரு அடையாளமாக விளங்குகிறது. மேலும் இளைஞர் ஒவ்வொருவரும் துடிப்போடு நாட்டிற்காக ஒரு பாதிப்பு வந்தால் தங்களது பங்களிப்பினை அளிக்கவேண்டும் என்று அனைவர்க்கும் முன்னோடியாக இருந்து மறைந்துள்ளார்.

அவர் இந்த மண்ணை விட்டு மறைந்தாலும் அவரது தைரியம் இந்த மண்ணை விட்டு என்றுமே மறையாது ” இன்குலாப் ஜிந்தாபாத் ”

English Overview: Here we have Bagat Singh biography in Tamil. Above we have Bagat Singh history in Tamil. We can also say it as Bagat Singh varalaru in Tamil or Bagat Singh essay in Tamil or Bagat Singh Katturai in Tamil.

கம்பர் வாழ்க்கை வரலாறு பற்றி முழுமையாக அறிய இந்த லிங்கை கிளிக் செய்யவும்

RELATED ARTICLES MORE FROM AUTHOR

டாக்டர் ராதாகிருஷ்ணன் வாழ்க்கை வரலாறு | Dr Radhakrishnan history in Tamil

கரிகால சோழன் வரலாறு | Karikala cholan history in Tamil

அன்னை தெரசா வரலாறு | Annai Therasa history in Tamil

சமூக வலைத்தளம்.

பகத்சிங் வாழ்க்கை வரலாறு | Bhagat Singh History In Tamil

Table of Contents

Bhagat Singh History In Tamil: இந்தியாவின் மிகவும் மதிக்கப்படும் சுதந்திரப் போராட்ட வீரர்களில் ஒருவரான பகத் சிங், இன்றும் ஒரு உத்வேகமான நபராக இருக்கிறார். செப்டம்பர் 28, 1907 இல், பஞ்சாபில் ஒரு தேசபக்தி குடும்பத்தில் பிறந்த பகத் சிங் , பிரிட்டிஷ் காலனித்துவ ஆட்சியிலிருந்து இந்தியாவின் சுதந்திரத்திற்கான போராட்டத்தில் முக்கிய பங்கு வகித்தார்.

இவரது அசைக்க முடியாத அர்ப்பணிப்பு, புரட்சிகர சிந்தனைகள், தியாகங்கள் ஆகியவை தேசத்தின் வரலாற்றில் அழியாத முத்திரையை பதித்துள்ளன.

இந்த கட்டுரை பகத்சிங்கின் வாழ்க்கை, அவரது புரட்சிகர நடவடிக்கைகள், அவரது சித்தாந்தம் மற்றும் இந்திய சுதந்திர இயக்கத்தில் அவர் ஏற்படுத்திய நீடித்த தாக்கம் ஆகியவற்றின் ஆழமான ஆய்வை வழங்குவதை நோக்கமாகக் கொண்டுள்ளது.

ஆரம்பகால வாழ்க்கை மற்றும் தாக்கங்கள்

பகத் சிங் இப்போது பாகிஸ்தானின் ஒரு பகுதியாக இருக்கும் பங்கா கிராமத்தில் பிறந்தார். அவரது தந்தை, கிஷன் சிங், இந்தியாவில் பிரிட்டிஷ் ஆட்சியை அகற்ற முயன்ற ஒரு புரட்சிகர அமைப்பான கதர் கட்சியில் தீவிரமாக ஈடுபட்டிருந்த ஒரு சீக்கிய சுதந்திரப் போராட்ட வீரர் ஆவார்.

பகத் சிங் ஒரு அரசியல் ரீதியிலான சூழலில் வளர்ந்தார், பகத் சிங் சிறு வயதிலிருந்தே தேசியவாத உணர்வை உள்வாங்கினார். அவரது குடும்ப உறுப்பினர்கள் மற்றும் பிற சுதந்திரப் போராளிகள் செய்த தியாகங்களால் அவர் ஆழ்ந்த தாக்கத்தை ஏற்படுத்தினார், இது அடக்குமுறை பிரிட்டிஷ் ஆட்சிக்கு எதிராக போராடுவதற்கான எரியும் விருப்பத்தை அவருக்குத் தூண்டியது.

புரட்சிகர இயக்கத்தில் பங்கு

Bhagat Singh Katturai In Tamil: பகத்சிங் புரட்சிகர இயக்கத்தில் நுழைந்ததை 1919 ஜாலியன்வாலாபாக் படுகொலையில் காணலாம். பெண்கள் மற்றும் குழந்தைகள் உட்பட நிராயுதபாணியான எதிர்ப்பாளர்களுக்கு எதிராக பிரிட்டிஷ் படைகள் நடத்திய கொடூரத்திற்கு சாட்சியாக இருந்தது, அவர் மீது அழிக்க முடியாத தாக்கத்தை ஏற்படுத்தியது.

பகத் சிங் தனது இளமைப் பருவத்தில் இளம் புரட்சி இயக்கத்தில் இணைந்து, ஆங்கிலேய ஆட்சிக்கு சவால் விடும் வகையில் பல்வேறு நடவடிக்கைகளில் தீவிரமாகப் பங்கேற்றார். சுதந்திரத்தை அடைவதற்கு செயலற்ற எதிர்ப்பு மட்டும் போதாது என்று அவர் நம்பினார்; ஆங்கிலேயர்களை இந்திய மண்ணிலிருந்து வேரோடு பிடுங்கி எறிய ஆயுதப் புரட்சி அவசியம்.

புரட்சிகர நடவடிக்கைகளுக்கான பங்களிப்பு

புரட்சிகர நடவடிக்கைகளில் பகத்சிங்கின் பங்களிப்பு பன்முகத்தன்மை கொண்டது. அவர் கீழ்ப்படியாமை செயல்களில் ஈடுபட்டார், எழுத்துக்கள் மற்றும் பேச்சுகள் மூலம் காலனித்துவ எதிர்ப்பு சித்தாந்தத்தை பரப்பினார், மேலும் பிரிட்டிஷ் ஆட்சியை அகற்றுவதற்கு அர்ப்பணிக்கப்பட்ட நிலத்தடி அமைப்புகளை உருவாக்குவதில் பங்கேற்றார்.

பகத் சிங்குடன் தொடர்புடைய குறிப்பிடத்தக்க சம்பவங்களில் ஒன்று லாகூர் சதி வழக்கு ஆகும், இது ஏப்ரல் 8, 1929 அன்று மத்திய சட்டப் பேரவையில் மரணம் அல்லாத குண்டுகளை வீசியது. இந்தச் செயல் புரட்சியாளர்களின் பிரச்சினை மற்றும் அரசாங்கத்தின் கவனத்தை ஈர்க்கும் நோக்கத்துடன் இருந்தது.

சித்தாந்தம் மற்றும் புரட்சிகர தத்துவம்

பகத் சிங் சோசலிச மற்றும் மார்க்சிய (socialist and Marxist) சித்தாந்தங்களால் ஆழமான தாக்கத்தை கொண்டிருந்தார். அரசியல் சுதந்திரம் மட்டும் போதாது என்று அவர் நம்பினார்; பொருளாதார மற்றும் சமூக மாற்றம் சமமாக முக்கியமானது. தேசத்தின் செல்வமும் வளங்களும் அனைத்து குடிமக்களுக்கும் சமமாகப் பகிர்ந்தளிக்கப்படும் வர்க்கமற்ற சமுதாயம் என்ற கருத்தை அவர் பரப்பினார்.

பகத்சிங்கின் புரட்சிகர தத்துவம், சுரண்டல் மற்றும் அநீதிக்கு எதிராக மக்கள் எழுச்சி பெற வேண்டியதன் அவசியத்தை வலியுறுத்தி, தொழிலாளர்கள் மற்றும் விவசாயிகளின் உரிமைகளுக்காக குரல் கொடுத்தது. சுரண்டல் முதலாளித்துவ அமைப்பை ஒழித்து, அதற்குப் பதிலாக சோசலிச கட்டமைப்பைக் கொண்டு வருவதற்கு அவர் போராடினார்.

சிறைவாசம் மற்றும் தியாகம்

லாகூர் சதி வழக்குக்குப் பிறகு, பகத் சிங்கும் அவரது தோழர்களும் கைது செய்யப்பட்டு விசாரணைக்கு உட்படுத்தப்பட்டனர். சிறைவாசத்தின் போது பெரும் உடல் மற்றும் மன சித்திரவதைகளுக்கு ஆளான போதிலும், அவர்கள் தங்கள் கடமையில் உறுதியுடன் இருந்தனர்.

அரசியல் கைதிகளுக்கு சம உரிமை கோரி சிறையில் பகத் சிங் நடத்திய உண்ணாவிரதப் போராட்டம் ஆங்கிலேய அடக்குமுறைக்கு எதிரான எதிர்ப்பின் அடையாளமாக மாறியது. மார்ச் 23, 1931 இல், பகத் சிங், ராஜ்குரு மற்றும் சுக்தேவ் ஆகியோருடன் லாகூரில் தூக்கிலிடப்பட்டார். அவரது தியாகம் சீற்றத்தின் அலையைத் தூண்டியது மற்றும் சுதந்திரத்திற்காக இந்திய மக்களை ஒன்றிணைத்தது.

மரபு மற்றும் தாக்கம்

Bhagat Singh Katturai In Tamil: இந்தியாவின் சுதந்திர இயக்கத்தில் பகத்சிங்கின் பாரம்பரியம் மற்றும் தாக்கத்தை மிகைப்படுத்த முடியாது. அவரது தியாகமும், அசைக்க முடியாத அர்ப்பணிப்பும், நீதி மற்றும் சுதந்திரத்திற்காகப் போராடும் தலைமுறைகளை இந்தியர்களுக்குத் தொடர்ந்து ஊக்கமளிக்கிறது.

பகத் சிங்கின் எழுத்துக்கள், அவரது சிறை நாட்குறிப்புகள் உட்பட, ஆர்வலர்கள் மற்றும் புரட்சியாளர்களுக்கு உத்வேகத்தின் சின்னமான ஆதாரங்களாக மாறியுள்ளன. அவர் தைரியம், தேசபக்தி மற்றும் தன்னலமற்ற தன்மை ஆகியவற்றின் நீடித்த அடையாளமாக இருக்கிறார். சமத்துவம், சமூக நீதி, ஒடுக்குமுறையிலிருந்து விடுதலை உள்ளிட்ட அவர் முன்வைத்த இலட்சியங்கள் உலகெங்கிலும் உள்ள மக்களிடையே எதிரொலிக்கின்றன.

அங்கீகாரம் மற்றும் நினைவேந்தல்

இந்திய அரசும் பல்வேறு அமைப்புகளும் பகத் சிங்கின் பங்களிப்பைப் பாராட்டி அவரது பெயரில் எண்ணற்ற விருதுகள் மற்றும் கவுரவங்களை வழங்கி கௌரவித்துள்ளன. நிறுவனங்கள், பள்ளிகள் மற்றும் சாலைகள் அவரது நினைவாக தேசத்தின் கூட்டு நனவில் வாழ்வதை உறுதிசெய்யும் வகையில் பெயரிடப்பட்டுள்ளன.

பஞ்சாபில் உள்ள ஷாஹீத் பகத் சிங் அருங்காட்சியகம் அவரது வாழ்க்கை மற்றும் போராட்டத்தின் சான்றாக நிற்கிறது, சுதந்திரப் போராட்டத்தின் சகாப்தத்தைப் பற்றிய ஒரு பார்வையை வழங்குகிறது மற்றும் அவரது தியாகத்தின் கதையுடன் பார்வையாளர்களை ஊக்குவிக்கிறது.

பகத்சிங்கின் தூக்கு தண்டனை

பகத் சிங் தூக்கிலிடப்பட்ட நேரத்தில் (மார்ச் 23, 1931), வெள்ளையர்கள் கோரும் மரணதண்டனையை அங்கீகரிக்கும் ஆவணத்தில் காந்தி கையெழுத்திட்டார். லெஜண்ட் ஆஃப் பகத்சிங்கின் இந்தி திரைப்படத்தில், காந்தி இந்த தண்டனைக்காக சமரசப் பத்திரத்தில் (காந்தி இர்வின் ஒப்பந்தம்) கையெழுத்திட்டதற்காக மக்களால் விமர்சிக்கப்படுவது போல் காட்சிகள் அமைக்கப்பட்டன. அகிம்சையைப் பின்பற்றுபவர் எப்படி இம்சை தரும் தூக்குத்தண்டனைக்கு ஒப்பீடு அளிக்கலாம் என்பது போல கருத்துகள் மக்களால் பேசப்பட்டது.

Bhagat Singh History In Tamil: பகத்சிங்கின் வாழ்க்கை மற்றும் புரட்சிகர செயல்பாடுகள் இந்தியாவின் சுதந்திரப் போராட்டத்தின் அசைக்க முடியாத உணர்வை எடுத்துக்காட்டுகின்றன. அவர் அச்சமின்றி பிரிட்டிஷ் அடக்குமுறைக்கு எதிராக நின்றார், சுதந்திரமான மற்றும் சுதந்திர இந்தியாவுக்காக தனது இளம் வயதிலேயே தனது உயிரை தியாகம் செய்தார்.

பகத்சிங்கின் சித்தாந்தம், சமூக நீதிக்கான அர்ப்பணிப்பு மற்றும் தேசத்திற்கான அசைக்க முடியாத அர்ப்பணிப்பு ஆகியவை உலகெங்கிலும் உள்ள எண்ணற்ற நபர்களை ஊக்கப்படுத்துகின்றன. அவரது போராட்டம் அநீதிக்கு எதிராக நின்று சிறந்த எதிர்காலத்திற்காக போராடுவதன் முக்கியத்துவத்தை நினைவூட்டுகிறது. பகத் சிங் ஒரு தேசிய வீரராகவும், தைரியத்தின் சின்னமாகவும், கொடுங்கோன்மைக்கு எதிரான எதிர்ப்பின் அடையாளமாகவும் என்றென்றும் நினைவுகூரப்படுவார்.

Leave a Comment Cancel reply

Save my name, email, and website in this browser for the next time I comment.

பகத்சிங் வாழ்க்கை வரலாறு

மாவீரன் பகத்சிங் (bhagat singh).

செப்டம்பர் 27, 1907 மார்ச் 23, 1931 இந்தியாவின் விடுதலைப் போராட்ட வீரரும் இந்திய விடுதலை இயக்கத்தில் ஒரு முக்கிய புரட்சியாளரும் ஆவார். இக்காரணத்துக்காக இவர் சாஹீதுபகத் சிங் என அழைக்கப்- பட்டார்.

இவர் இந்தியாவின் முதலாவது மார்க்சியவாதி எனவும் சில வரலாற்றாசிரியர்களால் குறிப்பிடப்படுவதுண்டு இந்தியாவின் பிரித்தானிய ஆட்சிக்கெதிராகப் போராடிய குடும்பமொன்றில் பிறந்த பகத் சிங் இளம் வயதிலேயே ஐரோப்பிய புரட்சி இயக்கங்களைப் படிக்க ஆரம்பித்து பொதுவுடமைக் கொள்கைகளில் ஈர்க்கப்பட்டார்.

பல புரட்சி இயக்கங்களுடன் தொடர்புகளை ஏற்படுத்திக் கொண்டார். விரைவிலேயே இந்துஸ்தான் குடியரசு அமைப்பு என்ற புரட்சி அமைப்பின் தலைவர்களில் ஒருவரானார்.

63 நாட்கள் சிறைவாசத்தில் இருந்தபோது இந்தியக் கைதிகளுக்கு ஏனைய பிரித்தானியக் கைதிகளுடன் சம உரிமை பெறுவதற்காக உண்ணாநோன்பு இருந்ததில் இவரது செல்வாக்கு மக்களிடையே அதிகரித்தது. 

முதுபெரும்காங்கிரஸ் தலைவர் லாலா லஜபத் ராய் என்பவரின் இறப்புக்குக் காரணமாயிருந்த காவலதிகாரியைச் சுட்டுக் கொன்ற குற்றத்திற்காக பகத் சிங் 24வது அகவையில் தூக்கிலிடப்பட்டார். இந்நிகழ்வானது மேலும் பல இளைஞர்களை இந்திய விடுதலைப் போராட்டத்தில் ஈடுபடவும் சோசலிசக் கொள்கைகள் இந்தியாவில் பரவவும் வழிவகுத்தது.

தொடக்க வாழ்க்கை :

பகத் சிங் பஞ்சாபில் உள்ள லாயல்பூர் மாவட்டத்தில், பங்கா என்னும் கிராமத்தில் சர்தார் கிசன் சிங், வித்தியாவதி ஆகியோருக்கு இரண்டாவது மகனாகப் பிறந்தார். அவரது பிறந்தநாள் அவர் தந்தை மற்றும் அஜித் சிங், ச்வரன் சிங் ஆகிய அவரது இரு மாமாக்கள், சிறையிலிருந்து வெளியான நாளாகவே அமைந்தது.

இவர் விடுதலைப்போராட்ட வீரர்களை கொண்ட சீக்கியக் குடும்பத்தில் பிறந்ததால் இளம் வயதிலே நாட்டுப்பற்று மிக்கவராக வளர்ந்தார். இவரது குடும்பத்தினர் சிலர் பஞ்சாபின் ரஞ்சித் சிங்மன்னரின் இராணுவத்தில் பணியாற்றியவர்கள். அவரது தாத்தா அர்ஜுன் சிங், சுவாமி தயானந்த சரஸ்வதியின் இந்து சீர்திருத்த இயக்கமான ஆர்ய சமாஜைப் பின்பற்றுபவராக இருந்தார்.

அது இளம் பகத்சிங்கின் மேல் நல்ல தாக்கத்தை ஏற்படுத்தியது. பகத்சிங்கின் தந்தை மற்றும் மாமாக்கள், கர்தார் சிங் சரப் மற்றும் ஹர்தயாள் ஆகியோர் வழி நடத்திய கதர் கட்சியில் உறுப்பினர்களாக இருந்தனர்.

அஜித் சிங், தன்மீது பாக்கியிருந்த நீதிமன்ற வழக்குகளின் காரணமாக, பெர்சியாவிற்கு தப்பிச்செல்லக் கட்டாயப்படுத்தப்பட்டார். இவரது சிற்றப்பா அஜித் சிங், பஞ்சாப் சிங்கம் என்று அழைக்கப்பட்ட லாலா லஜ்பத் ராயின் அரசியல் வழிகாட்டியாக இருந்தவர்.

1919இல், தனக்கு பன்னிரெண்டு அகவையாகும்போது, பகத்சிங் ஜாலியன்வாலா பாக் படுகொலை நடந்த சில மணி நேரங்களில் அந்த இடத்தைப் பார்வையிட்டார். தனது பதினான்காம் அகவையில் 1921ஆம் ஆண்டு பிப்ரவரி திங்கள் 2ஆம் தேதியன்று குருத்வாரா நானா சாஹிபில் பல ஆயுதமற்ற மக்கள் கொல்லப்பட்டதை எதிர்க்க போராட்டக்காரர்களை வரவேற்றார்.

பகத்சிங் இளைய புரட்சி இயக்கத்தில் (Young revolutionary movement) இணைந்து அகிம்சைக்கு மாறாக தாக்குதல் நடத்தி ஆங்கிலேயரை இந்தியாவிலிருந்து வெளியேற்ற முனைந்தார்.

1923இல் லாகூரில் உள்ள தேசிய கல்லூரியில் சேர்ந்தார். அப்பள்ளியில் நாடகக்குழுவினர் சங்கத்தில் அவர் இடம் பெற்றிருந்தார். அதே ஆண்டில், பஞ்சாப் ஹிந்தி சாஹித்ய சம்மேலன் நடத்திய கட்டுரைப் போட்டியில் பஞ்சாப்பின் பிரச்சனைகளைப் பற்றி எழுதி வெற்றி பெற்றார். மார்ச் 1926இல் நவஜவான் பாரத் சபாவை (ஹிந்தியில் இந்தியாவின் இளைஞர்கள் சங்கம்) நிறுவினார்.

ஒரு வருடம் கழித்து அவர் தன் குடும்பத்தினர் தனக்கு திருமணம் செய்து வைப்பதை தவிர்க்க அவர் தன் வீட்டிலிருந்து கான்போருக்குச் சென்றுவிட்டார். அவர் விட்டுச் சென்ற கடிதத்தில், தனது வாழ்க்கை தாய்நாட்டின் சுதந்திரத்திற்காக அர்பணிக்க வேண்டும் என்ற உயரிய நோக்கத்தை கொண்டுள்ளது என்றும் அதனால் தன்னை வேறு எந்த வாழ்வியல் ஆசைகளும் ஈர்க்காது என்றும் குறிப்பிட்டிருந்தார்.

பகத்சிங்கின் தாக்கம் இந்திய இளைஞர்களுக்கு தெம்பேற்றுவதைப் பார்த்து மே 1927இல் பகத்சிங்கை ஆங்கிலேய அரசு முந்தைய ஆண்டு அக்டோபரில் நடந்த" குண்டு வெடிப்பில் அவருக்கு தொடர்பு இருக்கிறது என்று குற்றம் சாற்றி கைது செய்தது. பிறகு அவர் ஐந்து வாரங்களுக்குப் பிறகு விடுதலை செய்யப்பட்டார்.

பகத்சிங் அம்ரிட்சரிலிருந்து பதிப்பிக்கப்பட்ட உருது மற்றும் பஞ்சாபி நாளிதழ்களுக்கு எழுதவும் தொகுக்கவும் செய்தார். மேலும் அவர் கிர்டி கிசான் கட்சியின் (தொழிலாளர்கள் மற்றும் உழவர்கள் கட்சி) கிர்டி என்னும் பத்திரிக்கைக்கும் பங்களித்தார். செப்டம்பர் 1928இல் அக்கட்சி அகில இந்திய புரட்சியாளர்கள் சந்திப்பொன்றை நடத்தியது. அதற்கு பகத்சிங்கே செயலராக இருந்தார். பின்பு அச்சங்கத்தின் தலைவரகாவும் அவர் உருவெடுத்தார்.

லாலா லஜுபது ராயின் மரணமும் சாண்டர்சின் கொலையும் :

இந்தியாவின் அரசியல் நிலைமையைப் பற்றி அறிக்கையளிக்க ஆங்கிலேய அரசு, சைமன் ஆணையக்குழுவை 1928இல் நிறுவியது. ஆனால் இக்குழுவில் ஒரு இந்திய உறுப்பினர் கூட இல்லாததால் இந்திய அரசியல் கட்சிகள் அனைத்தும் இதனை புறக்கணித்தன.

அவ்வாணையம் 3 அக்டோபர் 1928இல் லாகூர் வந்தபோது அவ்வாணையத்திற்கு எதிராக லாலா லஜபதி ராய் அவர்கள் அகிம்சை வழியில் ஒர் அமைதியான அணிவகுப்பை நடத்திச் சென்றார். ஆனால் காவலர்கள் வன்முறையைக் கடைபிடித்தனர். காவல் மேலதிகாரி ஜேம்ஸ் ஏ ஸ்காட் காவலர்களை தடியடி நடத்த ஆணையிட்டதோடு மட்டுமல்லாமல் தானாகவே ராயை தாக்கினார்.

இச்சம்பவத்தால் ராய் கடுமையாக காயப்படுத்தப்பட்டார். அவர் பின்னர் 17 நவம்பர் 1928இல் காலமானார். இச்செய்தி ஆங்கிலேய பாராளுமன்றத்தில் எழுப்பப்பட்டபோது, ஆங்கிலேய அரசு ராயின் மரணத்தில் எந்த பொறுப்பும் ஏற்கவில்லை பகத்சிங் இச்சம்பவத்தை நேரில் காணவில்லை என்றாலும் பழி வாங்க உறுதி பூண்டு சக புரட்சியாளர்களான சிவராம் ராஜ்குரு, சுக்தேவ் தபர் மற்றும் சந்திரசேகர் ஆசாத் ஆகியோரிடம் ஸ்காட்டைக் கொள்ளக் கூட்டு சேர்ந்தார்.

இருந்தபோதிலும் சிங்கிற்கு தவறுதலாக துணை காவல் மேலதிகாரியான சாண்டர்ஸை சுட சமிக்ஞை காட்டப்பட்டது. அதனால் சிங்கும் ராஜ்குருவும் சாண்டர்ஸ் மாவட்ட காவல் தலைமையகத்திலிருந்து வெளிவரும்பொழுது 17 டிசம்பர் 1928 அன்று அவரைச் சுட்டுக்கொன்றனர்.

பகத்சிங் பிரபலமடைந்தது அவரின் பயங்கரவாதச் செயலுக்காக அல்ல, ஆனால் அவர் லாலா லஜுபது ராயின் மரியாதையை, மேலும் அவர் மூலம் நம் நாட்டின் மரியாதையையும் நிலைநிறுத்த முயற்சித்ததற்காகவே. அவர் செயல் மறக்கப்பட்டது, ஆனால் அவர் ஒரு விடுதலை போராட்ட சின்னமாக உருமாறினார்.

சில மாதங்களிலேயே பஞ்சாபின் ஒவ்வொரு கிராமத்திலும், நகரத்திலும் மற்றும் சற்று சிறிய வீரியத்துடன் பிற வடக்கு இந்தியப் பகுதிகளிலும் அவரது பெயர் எதிரொலித்துக்கொண்டே இருந்தது.

பகத்சிங்கின் தூக்குத்தண்டனையின் போது வெள்ளையர்கள் கேட்ட தூக்குத்தண்டனை அங்கீகரிக்கும் பத்திரத்தில் காந்தி கையொப்பம் இட்டார்.

Contact Form

• பழங்களின் பெயர்களும் அதன் மருத்துவ குணங்களும்
• காய்கறிகளும் அதன் மருத்துவ குணங்களும்
• மூலிகைகள் பட்டியல் அதன் மருத்துவ குணங்கள்
• கீரைகளும் அதன் மருத்துவ குணங்களும்
• அழகு குறிப்புகள்
• 108 வைணவத் திருத்தலங்கள் (திவ்யதேசங்கள்)
• 274 தேவாரப் பாடல் பெற்ற சிவ திருத்தலங்கள்
• தெரிந்து கொள்வோம்

விடுதலை போராட்ட வீரர் பகத்சிங் வாழ்க்கை வரலாறு

இந்திய விடுதலைப் போராட்ட வீரர் பகத்சிங் ஒரு குறிப்பிடத்தக்க இந்திய விடுதலைப் போராட்ட வீரர் மற்றும் புரட்சியாளர் ஆவார். உண்மையான வீரனாக வாழ்ந்து, நாட்டிற்காகப் போராடி மடிந்து போனதால், இவர் ‘சாஹீது (மாவீரன்) பகத்சிங்’ என அழைக்கப்பட்டார்.

ஆங்கில ஆட்சியை வெளியேற்றி, இந்தியாவை சுதந்திர நாடாக்க ஆயுதமேந்தி போராடிய புரட்சி அமைப்பான “இந்துஸ்தான் சோசலிசக் குடியரசு” அமைப்பின் தலைவர்களுள் ஒருவர் ஆவார். கடுமையான போராளி, தீவிர எதிர்ப்பாளர், உண்மையான ஜனநாயகவாதி என ஆங்கில ஆட்சிக்கு சிம்மசொப்பனமாக விளங்கிய மாவீரன் பகத்சிங்கின் வாழ்க்கை வரலாறு மற்றும் சாதனைகளை விரிவாகக் காண்போம்.

சாஹீது பகத்சிங் என அழைக்கப்படும் பகத்சிங், 1907 ஆம் ஆண்டு செப்டம்பர் மாதம் 27 ஆம் நாள், இந்தியாவின் பஞ்சாப் மாநிலத்தில் லயால்பூர் மாவட்டத்திலுள்ள “பங்கா” என்ற கிராமத்தில், சர்தார் கிசன் சிங் என்பவருக்கும், வித்தியாவதிக்கும் இரண்டாவது மகனாக ஒரு சீக்கிய குடும்பத்தில் பிறந்தார்.

Also Read : இந்தியாவை பற்றி பெருமைமிக்க சில தகவல்கள்

பகத்சிங்கின் குடும்பம் ஒரு விடுதலைப் போராட்ட வீரர்களைக் கொண்ட குடும்பம் என்பதால், இளம் வயதிலேயே நாட்டுப்பற்று மிக்கவராக விளங்கினார். லாகூரில் உள்ள டி.ஏ.வி பள்ளியில் கல்வியைத் தொடங்கிய பகத்சிங், லாலா லஜபதிராய் மற்றும் ராஸ் பிஹாரி போஸ் போன்ற அரசியல் தலைவர்களிடம் நட்புறவு கொண்டிருந்தார்.

1919 ஆம் ஆண்டு, இந்தியாவின் அமிர்தசரஸ் நகரில் ஜாலியன் வாலாபாக் என்ற இடத்தில், ஆயுதம் ஏதுமின்றி கூட்டத்தில் பேச்சை கேட்டுக்கொண்டிருந்த ஆண்கள், பெண்கள், குழந்தைகள் என பாராமல், ஆங்கில அரசு, ‘ஜெனரல் ஓ டயர்’ என்ற ராணுவ அதிகாரியின் தலைமையில் அப்பாவி மக்களைக் கொன்று குவித்தது.

அப்பாவி மக்கள் மீது நடத்தப்பட்ட இந்த தாக்குதலைக் கண்டு நாடே கொதித்தது. இந்த கொடூரமான படுகொலை, பகத்சிங்கின் மனதில் பெரும் மாற்றத்தையும் விதைத்ததோடு மட்டுமல்லாமல், இரத்தம் படிந்த மண்ணை ஒரு புட்டியில் அடைத்து எடுத்துவந்து தன்னுடன் வைத்துக்கொண்டு, அவர் வெள்ளையர்களை விரட்ட சபதமும் பூண்டார்.

தன்னுடைய பதின்மூன்று வயதில், மகாத்மா காந்தியின் ஒத்துழையாமை இயக்கத்தில் இணைந்த பகத்சிங், 1922 ஆம் ஆண்டு கோரக்பூரீல் நடந்த “சௌரி சௌரா” வன்முறைக்கு எதிராக காந்தியடிகள் ஒத்துழையாமை இயக்கத்தை நிறுத்தியபோது, பகத்சிங் பெரிதும் ஏமாற்றம் அடைந்தார்.

‘அகிம்சை வழியில் சென்றால் சுதந்திரம் பெறமுடியாது, ஆயுதம் தாங்கினால் மட்டுமே சுதந்திரம் பெறமுடியும்!’ என முடிவுக்கு வந்தார். 1924 ஆம் ஆண்டு, சச்சீந்திரநாத் சன்யால் என்பவரால் தொடங்கப்பட்ட “இந்துஸ்தான் குடியரசுக் கழகம்” என்னும் அமைப்பில் பகத்சிங் விடுதலைபோராட்ட வீரர் இணைந்தார்.

பிறகு 1926ல் பகத்சிங், சுகதேவ், பவதிசரண் வேரா, எஷ்பால் போன்றோர் இணைந்து “நவ்ஜவான் பாரத் சபா” என்ற இளைஞர் அமைப்பை நிறுவினர்.

1928 ஆம் ஆண்டு, “சைமன் கமிஷனை” எதிர்த்து காங்கிரஸ் போராட்டத்தில் ஈடுபட்டபோது, அந்த போராட்டத்தில் காங்கிரஸ் தலைவர் லாலா லஜபதிராய் போலீஸாரால் தடியடிப்பட்டு இறந்தார். இதனால் கோபம்முற்ற பகத்சிங்கும், ராஜகுருவும் இணைந்து, லாலா லஜபதிராய் இறப்புக்கு காரணமாயிருந்த காவலதிகாரியான சாண்டர்ஸை சுட்டுக் கொன்றுவிட்டு தலைமறைவாயினர்.

அதே நேரத்தில், ஆங்கிலேயர்களின் அடக்குமுறையை எதிர்த்து தொழிலாளர்கள் தீவிராமாகப் போராடினர். இதனால், அவர்களை ஒடுக்க நினைத்த ஆங்கில அரசு “தொழில் தகராறு சட்ட வரைவு” என்ற ஒன்றை கொண்டுவந்தது. இச்சட்ட வரைவை ஏற்காத பகத்சிங் “சென்ட்ரல் அசெம்பிளி ஹாலில்” குண்டு வீசுவதென்று தீர்மானித்தார்.

1929 ஆம் ஆண்டு, ஏப்ரல் 8 ஆம் தேதி, இச்சட்ட வரைவு நிறைவேற்றப்பட்ட பொழுது, குண்டுகளை வீசினர். இதனால் பகத்சிங், ராஜகுரு, மற்றும் சுகதேவ் ஆகிய மூன்று பேரும் குண்டு வீசிய வழக்கில் கைதுசெய்யப்பட்டனர்.

சென்ட்ரல் அசெம்பிளி ஹாலில் வெடிகுண்டு வீசியது மற்றும் துண்டு பிரச்சாரம் போட்டு “இன்குலாப் ஜிந்தாபாத்” என்று முழக்கமிட்டு தானே சரணடந்த பின்னர், காங்கிரஸ் தலைவர் லாலா லஜபதிராய் என்பவரின் இறப்புக்கு காரணமாயிருந்த காவலதிகாரியை சுட்டுக்கொன்ற குற்றத்திற்காக தூக்குத்தண்டனை விதிக்கப்பட்ட பகத்சிங், ராஜகுரு, மற்றும் சுகதேவ் ஆகியோர் ஆங்கில அரசின் 24 வது அகவையில் 1931 ஆம் ஆண்டு, மார்ச் 23 ஆம் தேதி தூக்கிலிடப்பட்டார்கள்.

ஒரு போராளியின் வாழ்க்கை என்பது வெறும் சரித்திரம் மட்டுமல்ல, அது ஒரு பாடமும் கூட. இன்றைய இந்தியாவில் எத்தனையோ இளைஞர்களுக்கு முன்மாதிரியாக விளங்கும் பகத்சிங் வாழ்க்கை போற்றத்தக்க ஒன்றாகும்.

விடுதலைப் போராட்ட உணர்வுகளை இளைஞர்கள் மனதில் விதைத்திட, தன் மரணத்தையே பரிசாகத் தந்த மாபெரும் போராளி. வாழ்வதன் மூலமாக மட்டுமல்லாமல், இறப்பதன் மூலமாகவும் ஒரு சகாப்தத்தினை உருவாக்க முடியும் என வாழ்ந்துக் காட்டியவர். அவர் வாழ்ந்த வாழ்க்கை காலம் குறுகியது என்றாலும் நூற்றாண்டுகளைக் கடந்து சுமந்து நிற்கும்.

Recent Post

முருங்கைக்காய் நல்லதுதான்…ஆனால் இந்த பிரச்சனை உள்ளவர்கள் சாப்பிடக்கூடாது.., விரதம் இருப்பதால் உடலில் ஏற்படும் மாற்றங்கள் என்னென்ன, சருமத்தை மென்மையா இருக்கணுமா அப்போ ஆளி விதையை இப்படி யூஸ் பண்ணுங்க, நரைமுடியை கருமையாக்கும் டீ தூள் ஹேர் டை – எப்படி பயன்படுத்துவது, கோவிலில் உள்ள நந்தியை எப்போது வணங்கலாம் வணங்குவது எப்படி, மழைக்காலத்தில் தக்காளியை சாப்பிட்டால் என்ன நடக்கும் தெரியுமா, வைட்டமின் சி அதிகம் உள்ள பழங்கள் என்னென்ன.

பகத்சிங் வாழ்க்கை வரலாறு | Bhagat Singh History In Tamil

மாவீரன் பகத்சிங் வாழ்க்கை வரலாறு | Bhagat Singh History in Tamil

இந்திய விடுதலைப் போராட்டத்திற்காக மிகவும் பாடுபட்டவர்களுள் பகத்சிங்ம் ஒருவர். புரட்சியாளராகவும் உண்மையான வீரனாகவும் வாழ்ந்து, நாட்டிற்காக அரும்பாடுபட்டு மடிந்து போனவர் பகத்சிங். சாஹீது என்ற இவர் பெயரை மாவீரன் பகத்சிங் என்று அழைக்கப்பட்டார். இவர் ஆங்கில ஆட்சியை வெளியேற்ற, இந்தியாவை சுதந்திர நாடாக மாற்ற ஆயுதமேந்தி போராடிய புரட்சி அமைப்பான “இந்துஸ்தான் சோசலிசக் குடியரசு” அமைப்பின் தலைவர்களுள் ஒருவர் பகத்சிங் ஆவார். தீவிர போராளி, கடுமையான எதிர்ப்பாளர், உண்மையான ஜனநாயகவாதி என ஆங்கில ஆட்சிக்கு மிகமுக்கியாக விளங்கிய மாவீரன் பகத்சிங்கின் வாழ்க்கை வரலாறு மற்றும் சாதனைகளை தெளிவாக காண்போம்.

பகத்சிங் பற்றிய குறிப்பு:

• பிறப்பு: 27.09.1907
• பிறந்த ஊர்: பங்கா (லயால்பூர் மாவட்டம்), பஞ்சாப், இந்தியா
• பணி: இந்திய விடுதலைப் போராட்ட வீரர்
• இறப்பு: 23.03.1931 அன்று உயிர் பிரிந்தது
• முக்கிய அமைப்புகள்: நாவுஜவான் பாரத் சபா, கீர்த்தி கிசான் கட்சி மற்றும் இந்துசுத்தான் சோசலிசக் குடியரசு அமைப்பு.

இளைஞர்கள் போராட வழிவகுத்தது:

பகத்சிங் பஞ்சாபில் உள்ள லாயல்பூர் மாவட்டத்தில், பாங்க என்னும் கிராமத்தில் சர்தார் கிசன் சிங் மற்றும் வித்தியாவதி ஆகியோருக்கு இரண்டாவது மகனாக பிறந்தார். இவர் விடுதலை போராட்ட வீரர்களை கொண்ட குடுப்பதில் பிறந்ததால் இளம் வயதிலேயே நாட்டு பற்று மிக்கவராக வளந்தார். லாகூரில் உள்ள டி.ஏ.வி பள்ளியில் கல்வியைத் தொடங்கிய பகத்சிங் அவர்கள் லாலா லஜபதிராய் மற்றும் ராஸ் பிஹாரி போஸ் போன்ற அரசியல் தலைவர்களிடம் நட்புறவு கொண்டிருந்தார். பகத்சிங் இவர் இளம் வயதிலேயே ஐரோப்பிய புரட்சி இயக்ககளை படிக்க ஆரம்பித்தார் பொதுவுடைமை கொள்கையில் ஈடுபட்டார் பல புரட்சி கொள்கைகளை ஏற்படுத்தி கொண்டார். வெகு சீக்கிரமாக இந்துஸ்தான் குடியரசு அமைப்பு என்ற புரட்சி அமைப்பின் தலைவர்களில் ஒருவராக பகத்சிங் ஆவார். 63 நாட்கள் சிறையில் இருந்தபோது இந்திய கைதிகளுக்கு ஏனைய கைதிகளுடன் சம உரிமை வழங்க வேண்டும் என்பதற்காக உண்ணாவிரதம் இருந்தார். இதன் காரணமாக  மக்களிடையே இவருக்கு செல்வாக்கு அதிகரித்தது. மாபெரும் காங்கிரஸ் லாலா லஜபதி ராய் என்பவரின் இறப்புக்கு காரணமாக இருந்த காவல் அதிகாரியை சுட்டுக் கொன்ற குற்றத்திற்காக பகத்சிங் 24 அகவையில் தூக்கில் இடப்பட்டார். இந்த நிகழ்வானது பல இளைஞர்களை இந்திய விடுதலைக்காக போராட வழிவகுத்தது சோலிசக் கொள்கைகள் இந்தியாவில் பரவ காரணமாயிற்று.

பகத்சிங் சபதம் பூண்டார்:

1919 ஆம் ஆண்டு, இந்தியாவின் அம்ரித்சர் நகரில் ஜாலியன் வாலாபாக் என்ற இடத்தில், ஆயுதம் ஏதுமின்றி கூட்டத்தில் பேச்சை கேட்டுக்கொண்டிருந்த ஆண்கள், பெண்கள், குழந்தைகள் என பார்க்காமல், ஆங்கில அரசு, ‘ரெஜினால்ட் டையர்’ என்ற ராணுவ அதிகாரியின் தலைமையில் அப்பாவி மக்களைக் கொன்று குவித்தார்கள். இந்த அப்பாவி மக்கள் மீது நடத்தப்பட்ட இந்த தாக்குதலை கண்டு நாட்டு மக்கள்கள் கொதித்து போனார்கள். இந்த ஆணவ படுகொலை கண்ட பகத்சிங் மனதில் ஆணித்தனமாக பாதித்தது மட்டுமல்லாமல் இரத்தம் படிந்த மண்ணை எடுத்து வந்து தன்னுடன் வைத்துக்கொண்டு, இந்த ஆணவக்கொலை இனி நடக்கக்கூடாது எனவும் வெள்ளையர்களை விரட்டவும் பகத்சிங் சபதம் எடுத்தார்.

விடுதலைப் போரில் பகத்சிங்கின் பங்கு:

பகத்சிங் பதின்மூன்று வயதிலேயே மகாத்மா காந்தியின் ஒத்துழையாமை இயக்கத்தில் இணைந்தார் 1922 ஆம் ஆண்டு கோரக்பூரீல் நடந்த “சௌரி சௌரா” வன்முறைக்கு எதிராக காந்தியடிகள் ஒத்துழையாமை இயக்கத்தை நிறுத்தியதால் பகத்சிங்க்கு பெரிதும் ஏமாற்றத்தை கொடுத்தது ‘அகிம்சை வழியில் சென்றால் நமக்கு சுகந்திரம் கிடைக்காது ஆயுதத்தை தாங்கினால் மட்டுமே நமக்கு விரைவில் சுகந்திரம் கிடைக்கும் என முடிவு செய்தார். 1924 ஆம் ஆண்டு, சச்சீந்திரநாத் சன்யால் என்பவரால் தொடங்கப்பட்ட “இந்துஸ்தான் குடியரசுக் கழகம்” என்னும் அமைப்பில் இணைந்தார். பிறகு 1926ல் பகத்சிங், சுகதேவ், பவதிசரண் வேரா, எஷ்பால் போன்றோர் இணைந்து “நவ்ஜவான் பாரத் சபா” என்ற இளைஞர் அமைப்பை நிறுவினர்.

லாகூர் கொலை வழக்க:

1928 ஆம் ஆண்டு, “சைமன் கமிஷனை” எதிர்த்து காங்கிரஸ் போராட்டத்தில் ஈடுபட்டபோது, அந்த போராட்டத்தில் காங்கிரஸ் தலைவர் லாலா லஜபதிராய் போலீஸாரால் தடியடிப்பட்டு உயிரிழந்தார். இதனால் ஆத்திரம் அடைத்த பகத்சிங்கும், ராஜகுருவும் லாலா லஜபதிராய் இறப்புக்கு காரணமாயிருந்த காவலதிகாரியான சாண்டர்ஸை சுட்டுக் கொன்றுவிட்டு தலைமறைவாகிவிட்டார்கள் அதே நேரத்தில், ஆங்கிலேயர்களின் அடக்குமுறையை எதிர்த்து தொழிலாளர்கள் தீவிராமாகப் போராடினர். இதனால், அவர்களை ஒடுக்க நினைத்த ஆங்கில அரசு “தொழில் தகராறு சட்ட வரைவு” என்ற ஒன்றை கொண்டுவந்தது. இச்சட்ட வரைவை ஏற்காத பகத்சிங் “சென்ட்ரல் அசெம்பிளி ஹாலில்” குண்டு வீசுவதென்று தீர்மானித்தார். குண்டுகளை வீசினர். இதனால் பகத்சிங், ராஜகுரு, மற்றும் சுகதேவ் ஆகிய மூன்று பேரும் குண்டு வீசிய வழக்கில் கைதுசெய்யப்பட்டனர்.

பகத்சிங்க்கு தூக்குத்தண்டனை:

பகத் சிங் தூக்குத்தண்டனையின் போது வெள்ளையர்கள் கேட்ட தூக்குத்தண்டனை அங்கீகரிக்கும் பத்திரத்தில காந்தி கையொப்பம் இட்டார். (தி லெஜன்ட் ஆஃப் பகத்சிங்) என்ற இந்தி திரைப்படத்தில் இந்த தண்டனைக்கான ஒப்பீடு பத்திரத்தில் (காந்தி இர்வின் பேக்ட்) கையெழுத்து இட்டத்திற்காக காந்தியை மக்கள் கடுமையாக விமர்சிப்பது போல் காட்சிகள் அமைக்கப்பட்டிருந்தன அகிம்சையை பின்பற்றுபவர் எப்படி இம்சை தரும் தூக்குதண்டனைக்கு ஒப்பீடு அளிக்கலாம் என்பது போல கருத்துக்கள் மக்களால் பேசப்பட்டது.

ஓணம் பண்டிகை வரலாறு பற்றி தெரியுமா.?

ஆசிரியர் தின வரலாறு பற்றி உங்களுக்கு தெரியுமா..?

கோகுலாஷ்டமி/கிருஷ்ண ஜெயந்தி என்றால் என்ன.? அதன் வரலாறு என்ன.?

விநாயகர் வரலாறு/விநாயகர் உருவான கதை | Vinayagar History in Tamil inayagar history in tamil

வரலக்ஷ்மி விரதம் என்றால் என்ன.? அதன் வரலாறு/கதை என்ன.?

ஆடி பெருக்கு என்றால் என்ன.?அதன் வரலாறு என்ன.?

மொழியைத் தேர்வு செய்யவும்

தமிழில் உள்ள நுணுக்கங்கள்

Bhagat Singh: ’பிரிட்டிஷ் அரசை பந்தாண்டிய மாவீரன்’ பகத்சிங் பிறந்தநாள் இன்று!

”பகத்சிங் உள்ளிட்டோரின் தியாகம் தேசத்தின் மனசாட்சியை உலுக்கியது மற்றும் சுதந்திரத்திற்கான போராட்டத்தை தீவிரப்படுத்த மக்களை ஊக்கப்படுத்தியது”

இந்தியாவின் சுதந்திரத்திற்கான போராட்டத்தின் வரலாற்றில் அழிக்க முடியாத அடையாளத்தை பகத் சிங் உருவாக்கி சென்றுள்ளார். அவரது அசைக்க முடியாத அர்ப்பணிப்பு, அச்சமற்ற போராட்ட குணம், புரட்சிகர சிந்தனைகள் உலகெங்கிலும் உள்ள இந்தியர்களையும் சுதந்திரப் போராட்டத்தை நோக்கி அழைத்து வந்தது.

ஆரம்பகால வாழ்க்கை மற்றும் அரசியல் விழிப்புணர்வு

பகத் சிங் செப்டம்பர் 28ஆம் தேதி 1907ஆம் ஆண்டு பஞ்சாபில் உள்ள பங்கா என்ற சிறிய நகரத்தில் பிறந்தார். அவரது குடும்பத்தில் விடுதலை போராட்டம் மீதான ஈடுபாடு கொண்ட குடும்பமாக விளங்கியது. அவரது தந்தை, கிஷன் சிங் சந்து, மற்றும் மாமா, அஜித் சிங், இருவரும் இந்திய சுதந்திரப் போராட்டத்தில் தீவிரமாகப் பங்கேற்றவர்கள். பகத் சிங்கின் புரட்சிகர சிந்தனைகளை வடிவமைப்பதில் அவரது குடும்பத்தின் தேசபக்தி முக்கிய பங்கை வகித்தது.

ஜாலியன்வாலாபாக் படுகொலை

இந்தியர்களின் மனதை ரத்தத்தில் தோய வைத்த கொடூரம் சம்பவமான ஜாலியன் வாலாபாக் படுகொலை பகத் சிங்கை விடுதலை போராட்டத்தை நோக்கி தள்ளியது. ஜெனரல் டயர் தலைமையில் பிரிட்டிஷ் துருப்புக்கள் இந்தியர்களின் மீது நடத்திய கொடூர துப்பாக்கிச்சூடு பகத்சிங்கின் மனதில் ஒரு அழியாத வடுவாக மாறியத்.

இந்துஸ்தான் சோசலிஸ்ட் குடியரசுக் கட்சியில் (HSRA) பங்கு

சுதந்திரத்திற்கான தனது முயற்சியில், பகத் சிங் இந்துஸ்தான் சோசலிஸ்ட் குடியரசுக் கழகத்தில் (HSRA) சேர்ந்தார், இது பிரிட்டிஷ் காலனித்துவ ஆட்சிக்கு எதிரான ஆயுதப் போராட்டத்திற்கு அர்ப்பணிக்கப்பட்ட ஒரு தீவிர அமைப்பாகும். ஆயுதப்போராட்டம் மூலம் பிரிட்டிஷ் அரசை இந்தியாவை விட்டு வெளியேறச் செய்து சுதந்திர இந்திய சோலிச குடியரசை இந்த அமைப்பின் முழுமுதல் நோக்கம்.

பகத்சிங், தனது சக புரட்சியாளர்களுடன் சேர்ந்து, ஆங்கிலேய அரசுக்கு எதிராகத் துணிச்சலான தொடர் நடவடிக்கைகளை மேற்கொள்ளத் தொடங்கினார். 1929 ஆம் ஆண்டு நாடாளுமன்றத்தில் நடந்த வெடிகுண்டு சம்பவம் மிகவும் குறிப்பிடத்தக்க சம்பவங்களில் ஒன்றாகும்.

லாகூர் சதி வழக்கு

லாகூர் சதி வழக்கில் பகத் சிங் கைது செய்யப்பட்டு அதைத் தொடர்ந்து நடத்தப்பட்ட விசாரணை இந்திய சுதந்திரப் போராட்டத்தில் ஒரு திருப்புமுனையாக அமைந்தது. பகத் சிங், அவரது கூட்டாளிகளான ராஜ்குரு மற்றும் சுக்தேவ் ஆகியோருடன் பிரிட்டிஷ் போலீஸ் அதிகாரி ஜே.பி. சாண்டர்ஸைக் கொன்றதாக குற்றம் சாட்டப்பட்டது. அவர்கள் மீது கடுமையான குற்றச்சாட்டுகள் இருந்தபோதிலும், அவர்களின் புரட்சிகர பார்வையை பிரச்சாரம் செய்வதற்கான ஒரு தளமாக விசாரணை பயன்படுத்தப்பட்டது.

தூக்கு தண்டனை 

விசாரணையின் போது, பகத் சிங்கும் அவரது சக குற்றவாளிகளும் அளப்பரிய தைரியத்தையும் பேச்சாற்றலையும் வெளிப்படுத்தினர். சுதந்திரத்தின் அவசியம், பொது மக்களின் நலனுக்கான அவர்களின் அர்ப்பணிப்பு மற்றும் தேசத்துக்காக இறுதியான தியாகம் செய்ய விருப்பம் பற்றிய தங்கள் கருத்துக்களை வெளிப்படுத்த நீதிமன்ற அறையைப் பயன்படுத்தினர். மார்ச் 23, 1931 இல், பகத்சிங், ராஜ்குரு மற்றும் சுக்தேவ் ஆகியோருடன் தூக்கிலிடப்பட்டார்.  

பகத்சிங் உள்ளிட்டோரின் தியாகம் தேசத்தின் மனசாட்சியை உலுக்கியது மற்றும் சுதந்திரத்திற்கான போராட்டத்தை தீவிரப்படுத்த மக்களை ஊக்கப்படுத்தியது. இந்த இளம் புரட்சியாளர்களின் தியாகம் அசைக்க முடியாத அர்ப்பணிப்பின் அடையாளமாக மாறியது மற்றும் எண்ணற்றவர்களை பிரிட்டிஷ் ஆட்சிக்கு எதிரான போராட்டத்தில் சேர தூண்டியது.

Recent Notifications

Loading notifications... Please wait.

Published :

Last Updated : 27 Sep, 2015 12:56 PM

Published : 27 Sep 2015 12:56 PM Last Updated : 27 Sep 2015 12:56 PM

பகத் சிங் 10

விடுதலைப் போராட்ட வீரரும், புரட்சியாளருமான பகத் சிங் (Bhagat Singh) பிறந்த தினம் இன்று (செப்டம்பர் 27). அவரைப் பற்றிய அரிய முத்துக்கள் பத்து:

* பஞ்சாப் மாநிலம் பங்கா என்ற கிராமத்தில் (தற்போது பாகிஸ்தானில் உள்ளது) 1907-ல் பிறந்தார். விடுதலைப் போராட்ட வீரர்கள் பலர் கொண்ட குடும்பம் அது. தந்தையும், இரு மாமாக்களும் சிறையில் இருந்து வெளிவந்த நாளில் பிறந்தார்.

* தாத்தா ஆரிய சமாஜத்தில் ஈடுபாடு கொண்டவர். சில உறவினர்கள் கதர் கட்சியில் இருந்தனர். இதனால், தேசபக்தியும் சீர்திருத்த சிந்தனைகளும் அவரிடம் இயல்பாகவே இருந்தன. ‘கோதுமை வயலில் துப்பாக்கி விளைய வைத்து வெள்ளையரை வேட்டையாட வேண்டும்’ என்று சிறு வயதிலேயே கனவு கண்டவர்.

* ஆரிய சமாஜத்தின் டிஏவி (தயானந்த் ஆங்கிலோ வேதிக்) பள்ளியில் படித்தார். ஜாலியன் வாலாபாக் படுகொலை நடந்தபோது அவருக்கு 12 வயது. சம்பவம் நடந்த சிறிது நேரத்தில் அங்கு சென்றவர், அப்பாவி மக்களின் ரத்தம் தோய்ந்த மண்ணை புட்டியில் போட்டு எடுத்து வந்தார்.

* லாகூர் தேசியக் கல்லூரியில் 1923-ல் சேர்ந்தார். கல்லூரி நாடகக் குழுவில் இடம்பெற்றார். நாட்டின் விடுதலைக்காகத் தன் வாழ்க்கையை அர்ப்பணிக்க முடிவு செய்தார். திருமணத்தை தவிர்க்க வீட்டை விட்டு வெளியேறி கான்பூர் சென்றார்.

* நவ் ஜவான் பாரத் சபாவை 1926-ல் நிறுவினார். ஐரோப்பிய புரட்சி இயக்க நூல்களைப் படித்தவர், பொதுவுடைமைக் கொள்கைகளால் ஈர்க்கப்பட்டார். பல சுதந்திரப் போராட்டப் புரட்சி இயக்கங்களுடன் தொடர்பு ஏற்படுத்திக்கொண்டார். விரைவில் இந்துஸ்தான் குடியரசு அமைப்பின் தலைவர்களில் ஒருவரானார்.

* பொய்க் குற்றம் சுமத்தப்பட்டு கைது செய்யப்பட்டார். 5 வாரங்களில் விடுதலையானார். உருது, பஞ்சாபி நாளிதழ்கள், தொழிலாளர்கள், விவசாயிகளுக்கான இதழ்களில் புரட்சிகர கட்டுரைகளை எழுதினார்.

* சைமன் குழு 1928-ல் இந்தியா வருவதை எதிர்த்து பஞ்சாப் சிங்கம் லாலா லஜ்பத்ராய் அமைதிப் பேரணி நடத்தினார். அதில் ஏவிவிடப்பட்ட கொடூரத் தாக்குதலில் காயமடைந்து லஜ்பத்ராய் மரணமடைந்தார். இதற்குப் பழிவாங்கத் துடித்த பகத்சிங் தன் குழுவினருடன் இணைந்து, இதற்கு முக்கிய காரணமான காவல் அதிகாரியைச் சுட்டுக்கொன்றார்.

* தப்பிச் சென்ற இவர், தனது இயக்கத்தினருடன் இணைந்து சென்ட்ரல் அசெம்பிளியில் குண்டு வீசினார். மேலும் பல தாக்குதல் திட்டங்களை செயல்படுத்தினார். இதையடுத்து கைது செய்யப்பட்ட பகத்சிங், ராஜகுரு, சுகதேவ் ஆகியோருக்கு தூக்கு தண்டனை விதிக்கப்பட்டது.

* துப்பாக்கியும் புத்தகங்களும் இவரது நெருங்கிய நண்பர்கள். ‘இன்குலாப் ஜிந்தாபாத்’ (புரட்சி ஓங்குக) என்பது இவரது தாரக மந்திரம். சிறையில் இருந்தபோது ஏராளமான நூல்களைப் படித்தார். ‘தி டோர் டு டெத்’, ‘ஐடியல் ஆப் சோஷலிஸம்’ போன்ற நூல்களை எழுதினார். சிறையில் இந்தியக் கைதிகளுக்கும் ஐரோப்பியக் கைதிகளுக்கும் சம உரிமை வழங்க வலியுறுத்தி 116 நாட்கள் உண்ணாவிரதம் இருந்தார்.

* ஏராளமான இளைஞர்களுக்கு உத்வேகம் அளித்து விடுதலைப் போராட்ட இயக்கத்தில் பங்குபெறச் செய்த புரட்சியாளரான ‘மாவீரன்’ பகத்சிங் 24-வது வயதில் (1931) ஆங்கில அரசால் தூக்கிலிடப்பட்டார்.

அன்பு வாசகர்களே....

இந்த ஊரடங்கு காலத்தில் வீட்டை விட்டு வெளியே வராமல் நமக்கு நாமே சமூக விலகல் ( Social Distancing) செய்து கொள்வோம். செய்தி ஊடகங்களின் வழியே உலகுடன் தொடர்பில் இருப்போம். பொதுவெளியில் இருந்து தனிமைப்படுத்திக் கொண்டு கரோனா பரவலைத் தடுப்பதில் நம் பங்கை முழுமையாக இந்த சமூகத்துக்கு அளிப்போம்.

CoVid-19 கரோனா தடுப்பு / விழிப்புணர்வு கையேடு - இலவசமாக டவுன்லோடு செய்து பயன்பெறுங்கள்!

- வாசகர்கள் நலனில் அக்கறையுடன் இந்து தமிழ் திசை

What’s your reaction?

Sign up to receive our newsletter in your inbox every day!

WRITE A COMMENT

Popular articles.

• அதிகம் விமர்சித்தவை

உங்கள் பகுதி முகவரோடு இணைந்து உங்களுக்கு நாங்கள் சேவை செய்ய….

Agency Name : G SURESH,

Area Name : AnnaNagar West

பகத் சிங் (வாழ்க்கை வரலாறு): Bhagat Singh Biography in Tamil

என். சொக்கன்.

237 pages, Kindle Edition

First published January 1, 2014

About the author

Ratings & Reviews

What do you think? Rate this book Write a Review

Friends & Following

Community reviews.

Join the discussion

Can't find what you're looking for.

தமிழ் கட்டுரைகள்

Katturai in tamil.

• [ January 21, 2024 ] தூய்மை இந்தியா பேச்சு போட்டி பேச்சு போட்டி கட்டுரைகள்
• [ January 21, 2024 ] நான்கு எழுத்து சொற்கள் தமிழ்
• [ January 21, 2024 ] மூன்று எழுத்து சொற்கள் தமிழ்
• [ January 21, 2024 ] இரண்டு எழுத்து சொற்கள் தமிழ்
• [ January 21, 2024 ] எட்டுத்தொகை நூல்கள் கட்டுரை தமிழ்
• பகத்சிங் பற்றிய கட்டுரை
• Bhagat Singh Katturai In Tamil

இந்திய விடுதலை போராட்டத்தில் பெரும் பங்காற்றிய “ பகத்சிங் பற்றிய கட்டுரை ” பதிவை இதில் காணலாம்.

விடுதலைப் போராட்ட உணர்வுகளை இளைஞர்கள் மனதில் விதைத்திட்ட வீரர் பகத்சிங். இவரின் பெயர் வெறும் பெயரல்ல இந்திய மக்களின் உணர்ச்சி வேராகும்.

குறிப்பு சட்டகம்

இளமைக் காலம், விடுதலைப் போராட்டத்தில் பங்கு.

பகத்சிங் ஒரு குறிப்பிடத்தக்க இந்திய விடுதலைப் போராட்ட வீரர் மற்றும் புரட்சியாளர் ஆவார். உண்மையான வீரனாக வாழ்ந்து நாட்டிற்காக போராடி மடிந்து போனதால் இவர் சாஹீது பகத்சிங் என அழைக்கப்படுகிறார்.

ஆங்கிலேயர் ஆட்சியை வெளியேற்றி இந்தியாவை சுதந்திர நாடாக மாற்றுவதற்கு ஆயுதம் ஏந்திப் போராடிய புரட்சி அமைப்பான “இந்துஸ்தான் சோசலிச குடியரசு” அமைப்பின் தலைவர்களுள் ஒருவராவார்.

கடுமையான போராளியும் ஜனநாயகவாதியுமாகிய பகத்சிங் அவர்கள் ஆங்கிலேய ஆட்சிக்கு சிம்மசொப்பனமாக விளங்கிய மாவீரர் பகத்சிங் பற்றி இக்கட்டுரையில் காண்போம்.

பகத்சிங் அவர்கள் 1907 ஆம் ஆண்டு செப்டம்பர் மாதம் 27ஆம் நாள் இந்தியாவின் பஞ்சாப் மாநிலத்தில் லாயல்பூர் மாவட்டத்திலுள்ள பங்கா என்ற ஊரில் சர்தார் கிஷன்சிங் என்பவருக்கும் வித்யாபதிக்கும் இரண்டாவது மகனாகப் பிறந்தார்.

இவர் ஒரு சீக்கிய குடும்பத்தைச் சார்ந்தவர் ஆவார். இவரது குடும்பப் பின்னணியானது விடுதலைப் போராட்ட வீரர்களைக் கொண்டதாக காணப்பட்டதால் சிறுவயதிலிருந்தே நாட்டுப்பற்று கொண்டவராக வளர்ந்தார்.

பகத்சிங் அவர்கள் சிறு வயதிலேயே நாட்டுப்பற்று கொண்டதால் விடுதலைப் போராட்டத்திற்காக தன் வாழ்க்கையே அர்ப்பணித்தார். இவர் தனது தொடக்கப் பள்ளியை டி.ஏ.வி பள்ளியில் தொடங்கினார்.

லாலா லஜபதிராய் மற்றும் ராஷ் பிஹாரி போன்றோருடன் தொடர்புகளை ஏற்படுத்தி நட்பு கொண்டிருந்தார். ஜாலியன் வாலாபாக் படுகொலை இவர் மனதை வெகுவாக பாதித்தது. அப்பாவி மக்கள் மீது நடத்தப்பட்ட இந்தத் தாக்குதல் இவர் மனதில் பெரும் மாற்றத்தை உண்டு பண்ணியது.

இரத்தம் படிந்த மண்ணை ஒரு புட்டியில் அடைத்து எடுத்து வந்து தன்னுடன் வைத்துக்கொண்டு வெள்ளையர்களை விரட்ட சபதமும் பூண்டார்.

தனது 13வது வயதில் மகாத்மா காந்தியின் கொள்கைகளால் ஈர்க்கப்பட்ட இவர் மகாத்மாகாந்தியின் ஒத்துழையாமை இயக்கத்தில் தன்னை இணைத்துக் கொண்டார்.

1922ல் கோரக்பூரில் நடந்த சௌரி சௌரா வன்முறைக்கு எதிராகக் காந்தியடிகள் ஒத்துழையாமை இயக்கத்தை நிறுத்திய போது பெரிதும் ஏமாற்றம் அடைந்து, அகிம்சை வழியில் சென்றால் சுதந்திரம் அடைய முடியாது, ஆயுத வழியில் மட்டுமே சுதந்திரம் பெற முடியும் என்ற முடிவுக்கு வந்தார்.

இதன் பின் 1924 இல் சச்சீந்திரநாத் சன்யா என்பவரால் தொடங்கப்பட்ட “ இந்துஸ்தான் குடியரசு கழகம் ” எனும் அமைப்பில் இணைந்தார்.

1926 இல் பாரத்சபா என்ற இளைஞர் அமைப்பை நிறுவி விடுதலை போராட்டத்தில் பெரும் பங்களிப்பு செய்தார்.

காங்கிரஸ் தலைவர் லாலா லஜபதிராய் என்பவரின் இறப்புக்குக் காரணமாக இருந்த காவல் அதிகாரியை சுட்டுக் கொன்ற குற்றத்திற்காக ஆங்கிலேய அரசு இவருக்கு மரண தண்டனை விதித்தது. இதன் காரணமாக 1931 ஆம் ஆண்டு மார்ச் 23 ஆம் திகதி அன்று தனது 24 ஆவது வயதில் தூக்கிலிடப்பட்டு இறந்தார்.

இந்திய விடுதலைக்காய்த் தன் மரணத்தை பரிசாக கொடுத்த போராளி பகத்சிங் ஆவார். விடுதலைப் போராட்ட உணர்வுகளை இளைஞர்கள் மனதில் விதைத்திட்ட வீரர் பகத்சிங் என்பது வெறும் பெயர் அல்ல. இந்திய மக்களின் விடுதலைக்கான வேராகும்.

You May Also Like:

• Bhagat Singh
• Bhagat Singh In Tamil
• பகத்சிங் கட்டுரை

All Copyright © Reserved By Tamil Katturai 2023

We are neither lawyers nor masters of English language, nor holders of degrees. Therefore, please do not expect any oratorical speech from us. We therefore pray that instead of going into the language mistakes of our statement Your Lordships will try to understand the real sense of it.

Leaving other points to our lawyers, I will confine myself to one point only. The point is very important in this case. The point is as to what were our intentions sand to what extent we are guilty. This is a very complicated question and no one will be able to express before you that height to mental elevation which inspired us to think and act in a particular manner. We want that this should be kept in mind while assessing our intentions our offence. According to the famous jurist Solomon, one should not be punished for his criminal offence if his aim is not against law.

We had submitted a written statement in the Sessions Court. That statement explains our aim and, as such, explains our intentions also. But the leaned judge dismissed it with one stroke of pen, saying that "generally the operation of law is not affected by how or why one committed the offence. In this country the aim of the offence is very rarely mentioned in legal commentaries."

My Lords, our contention is that under the circumstances the learned judge ought to have judged us either by the result of our action or on the basis of the psychological part of our statement. But he did not take any of these factors into consideration.

The point to be considered is that the two bombs we threw in the Assembly did not harm anybody physically or economically. As such the punishment awarded to us is not only very harsh but revengeful also. Moreover, the motive knowing his psychology. And no one can do justice to anybody without taking his motive into consideration. If we ignore the motive, the biggest general of the words will appear like ordinary murderers; revenue officers will look like thieves and cheats. Even judges will be accused of murder. This way the entire social system and the civilisation will be reduced to murders, thefts and cheating. If we ignore the motive, the government will have no right to expect sacrifice from its people and its officials. Ignore the motive and every religious preacher will be dubbed as a preacher of falsehoods, and every prophet will be charged of misguiding crores of simple and ignorant people.

If we set aside the motive, then Jesus Christ will appear to be a man responsible for creating disturbances, breaking peace and preaching revolt, and will be considered to be a "dangerous personality" in the language of the law. But we worship him. He commands great respect in our hearts and his image creates vibrations of spiritualism amongst us. Why? Because the inspiration behind his actions was that of a high ideal. The rulers of that age could not recognise that high idealism. They only saw his outward actions. Nineteen centuries have passed since then. Have we not progressed during this period? Shall we repeat that mistake again? It that be so, then we shall have to admit that all the sacrifices of the mankind and all the efforts of the great martyrs were useless and it would appear as if we are still at the same place where we stood twenty centuries back.

From the legal point of view also, the question of motive is of special importance. Take the example of General Dyer. He resorted to firing and killed hundreds of innocent and unarmed people. But the military court did not order him to be shot. It gave him lakhs of rupees as award. Take another example. Shri Kharag Bahadur Singh, a young Gurkha, Killed a Marwari in Calcutta. If the motive be set aside, then Kharag Bahadur Singh ought to have been hanged. But he was awarded a mild sentence of a few years only. He was even released much before the expiry of his sentence. Was there any loophole in the law that he escaped capital punishment? Or, was the charge of murder not proved against him? Like us, he also accepted the full responsibility of his action, but he escaped death. He is free today. I ask Your Lordship, why was he not awarded capital punishment? His action was well calculated and well planned. From the motive end, his action was more serious and fatal than ours. He was awarded a mild punishment because his intentions were good. He was awarded a mild punishment because his intention were good. He saved the society from a dirty leach who had sucked the life-blood of so many pretty young girls. Kharag Singh was given a mild punishment just to uphold the formalities of the law.

This principle (that the law does not take motive into consideration - ed.) is quite absurd. This is against the basic principles of the law which declares that "the law is for man and not man for the law". As such, why the same norms are not being applied to us also? It is quite clear that while convicting Kharag Singh his motive was kept in mind, otherwise a murderer can never escape the hangman's noose. Are we being deprived of the ordinary advantage of the law because our offence is against the government, or because our action has a political importance?

My Lords, under these circumstances, please permit us to assert that a government which seeks shelter behind such mean methods has no right to exist. If it is exists, it is for the time being only, and that too with the blood of thousands of people on its head. If the law does not see the motive there can be no justice, nor can there be stable peace.

Mixing of arsenic (poison) in the flour will not be considered to be a crime, provided its purpose is to kill rats. But if the purpose is to kill a man, it becomes a crime of murder. Therefore, such laws which do not stand the test of reason and which are against the principle of justice, should be abolished. Because of such unjust laws, many great intellectuals had to adopt the path of revolt.

The facts regarding our case are very simple. We threw two bombs in the legislative Assembly on April 8, 1929. As a result of the explosion, a few persons received minor scratches. There was pandemonium in the chamber, hundreds of visitors and members of the Assembly ran out. Only my friend B.K. Dutt and myself remained seated in the visitors gallery and offered ourselves for arrest. We were tried for attempt to murder, and convicted for life. As mentioned above, as a result of the bomb explosion, only four or five persons were slightly injured and one bench got damaged. We offered ourselves for arrest without any resistance. The Sessions Judge admitted that we could have very easily escaped, had we had any intention like that. We accepted our offence and gave a statement explaining our position. We are not afraid of punishment. But we do not want that we should be wrongly understood. The judge remover a few paragraphs from our statement. This we consider to be harmful for our real position.

A proper study of the full text of our statement will make it clear that, according to us, our country is passing through a delicate phase. We saw the coming catastrophe and thought it proper to give a timely warning with a loud voice, and we gave the warning in the manner we thought proper. We may be wrong. Our line of thinking and that of the learned judge may be different, but that does not mean that we be deprived of the permission to express our ideas, and wrong things be propagated in our name.

In our statement we explained in detail what we mean by "Long Live Revolution" and "Down With Imperialism". That formed the crux of our ideas. That portion was removed from our statement. Generally a wrong meaning is attributed to the word revolution. That is not our understanding. Bombs and pistols do not make revolution. That is not our understanding. The sword of revolution is sharpened on the whetting-stone of ideas. This is what we wanted to emphasise. By revolution we mean the end of the miseries of capitalist wars. It was not proper to pronounce judgement without understanding our aims and objects and the process of achieving them. To associate wrong ideas with our names is out and out injustice.

It was very necessary to give the timely warning that the unrest of the people is increasing and that the malady may take a serious turn, if not treated in time and properly. If our warning is not heeded, no human power will be able to stop it. We took this step to give proper direction to the storm. We are serious students of history. We believe that, had the ruling powers acted correctly at the proper time, there would have been no bloody revolutions in France and Russia. Several big power of the world tried to check the storm of ideas and were sunk in the atmosphere of bloodshed. The ruling people cannot change the flow of the current. We wanted to give the first warning. Had we aimed at killing some important personalities, we would have failed in the attainment of our aim.

My Lords, this was the aim and the spirit behind our action, and the result of the action corroborates our statement. There is one more point which needs elucidation, and that is regarding the strength of the bombs. Had we had no idea of the strength of the bombs, there would have been no question of our throwing them in the presence of our respected national leader like Pandit Motilal Nehru, Shri Kelkar, Shri Jayaker and Shri Jinnah. How could we have risked the lives of our leaders? After all we are not mad and, had we been so, we would have certainly been sent to the lunatic asylum, instead of being put in jail. We had full knowledge about the strength of the bombs and that is why we acted with so much confidence. It was very easy to have thrown the bombs on the occupied benches, but it was difficult to have thrown them on unoccupied seats. Had we not of saner mind or had we been mentally unbalanced, the bombs would have fallen on occupied benches and not in empty places.

Therefore I would say that we should be rewarded for the courage we showed in carefully selecting the empty places. Under these conditions, My Lords, we think we have not been understood, My Lords, we think we have not been understood properly. We have not come before you to get our sentences reduced. We have come here to clarify our position. We want that we should not be given any unjust treatment, nor should any unjust opinion be pronounced about us. The question of punishment is of secondary importance before us.

We stand charged with certain serious offences, and at this stage it is but right that we must explain our conduct.

In this connection, the following questions arise.

1. Were the bombs thrown into Chamber, and, if so, why? 2. Is the charge, as framed by the Lower Court, correct or otherwise?

To the first half of first question, our reply is in the affirmative, but since some of the so-called 'eye witnesses' have perjured themselves and since we are not denying our liability to that extent, let our statement about them be judged for what it is worth. By way of an illustration, we many point out that the evidence of Sergeant Terry regarding the seizure of the pistol from one of us is a deliberate falsehood, for neither of us had the pistol at the time we gave ourselves up. Other witnesses, too, who have deposed to having seen bombs being thrown by us have not scrupled to tell lies. This fact had its own moral for those who aim at judicial purity and fairplay. At the same time, we acknowledge the fairness of the Public Prosecutor and the judicial attitude of the Court so far.

Viceroy's Views Endorsed

In our reply to the next half of the first question, we are constrained to go into some detail to offer a full and frank explanation of our motive and the circumstances leading up to what has now become a historic event. When we were told by some of the police officers, who visited us in jail that Lord Irwin in his address to the joint session of the two houses described the event as an attack directed against no individual but against an institution itself, we readily recognized that the true significance of the incident had been correctly appreciated.

We are next to none in our love for humanity. Far from having any malice against any individual, we hold human life sacred beyond words.

We are neither perpetrators of dastardly outrages, and, therefore, a disgrace to the country, as the pseudo-socialist Dewan. Chaman Lal is reported to have described us, nor are we 'Lunatics' as The Tribune of Lahore and some others would have it believed.

Practical Protest

We humbly claim to be no more than serious students of the history and conditions of our country and her aspirations. We despise hypocrisy, Our practical protest was against the institution, which since its birth, has eminently helped to display not only its worthlessness but its far-reaching power for mischief. They more we have been convinced that it exists only to demonstrate to world Indian's humiliation and helplessness, and it symbolizes the overriding domination of an irresponsible and autocratic rule. Time and again the national demand has been pressed by the people's representatives only to find the waste paper basket as its final destination.

Attack on Institution

Solemn resolutions passed by the House have been contemptuously trampled under foot on the floor of the so called Indian Parliament. Resolution regarding the repeal of the repressive and arbitrary measures have been treated with sublime contempt, and the government measures and proposals, rejected as unacceptable buy the elected members of the legislatures, have been restored by mere stroke of the pen. In short, we have utterly failed to find any justification for the existence of an institution which, despite all its pomp and splendour, organized with the hard earned money of the sweating millions of India, is only a hollow show and a mischievous make-believe. Alike, have we failed to comprehend the mentality of the public leaders who help the Government to squander public time and money on such a manifestly stage-managed exhibition of Indian's helpless subjection.

No Hope For Labour

We have been ruminating upon all these matters, as also upon the wholesale arrests of the leaders of the labour movement. When the introduction of the Trade Disputes Bill brought us into the Assembly to watch its progress, the course of the debate only served to confirm our conviction that the labouring millions of India had nothing to expect from an institution that stood as a menacing monument to the strangling of the exploiters and the serfdom of the helpless labourers.

Finally, the insult of what we consider, an inhuman and barbarous measure was hurled on the devoted head of the representatives of the entire country, and the starving and struggling millions were deprived of their primary right and the sole means of improving their economic welfare. None who has felt like us for the dumb driven drudges of labourers could possibly witness this spectacle with equanimity. None whose heart bleeds for them, who have given their life-blood in silence to the building up of the economic structure could repress the cry which this ruthless blow had wrung out of our hearts.

Bomb Needed

Consequently, bearing in mind the words of the late Mr. S.R. Das, once Law Member of the Governor - General's Executive Council, which appeared in the famous letter he had addressed to his son, to the effect that the 'Bomb was necessary to awaken England from her dreams', we dropped the bomb on the floor of the Assembly Chamber to register our protest on behalf of those who had no other means left to give expression to their heart-rending agony. Our sole purpose was "to make the deaf hear" and to give the heedless a timely warning. Others have as keenly felt as we have done, and from under the seeming stillness of the sea of Indian humanity, a veritable storm is about to break out. We have only hoisted the "danger-signal" to warn those who are speeding along without heeding the grave dangers ahead. We have only marked the end of an era of Utopian non-violence, of whose futility the rising generation has been convinced beyond the shadow of doubt.

Ideal Explained

We have used the expression Utopian non-violence, in the foregoing paragraph which requires some explanation. Force when aggressively applied is "violence" and is, therefore, morally unjustifiable, but when it is used in the furtherance of a legitimate cause, it has its moral justification. The elimination of force at all costs in Utopian, and the mew movement which has arisen in the country, and of that dawn we have given a warning, is inspired by the ideal which guided Guru Gobind Singh and Shivaji, Kamal Pasha and Riza Khan, Washington and Garibaldi, Lafayette and Lenin.

As both the alien Government and the Indian public leaders appeared to have shut their eyes to the existence of this movement, we felt it as our duty to sound a warning where it could not go unheard.

We have so far dealt with the motive behind the incident in question, and now we must define the extent of our intention.

No Personal Grudge

We bore no personal grudge or malice against anyone of those who received slight injuries or against any other person in the Assembly. On the contrary, we repeat that we hold human life sacred beyond words, and would sooner lay down our own lives in the service of humanity than injure anyone else. Unlike the mercenary soldiers of the imperialist armies who are disciplined to kill without compunction, we respect, and, in so far as it lies in our power, we attempt to save human life. And still we admit having deliberately thrown the bombs into the Assembly Chamber. Facts however, speak for themselves and our intention would be judged from the result of the action without bringing in Utopian hypothetical circumstances and presumptions.

Despite the evidence of the Government Expert, the bombs that were thrown in the Assembly Chamber resulted in slight damage to an empty bench and some slight abrasions in less than half a dozen cases, while Government scientists and experts have ascribed this result to a miracle, we see nothing but a precisely scientific process in all this incident. Firstly, the two bombs exploded in vacant spaces within the wooden barriers of the desks and benches, secondly, even those who were within 2 feet of the explosion, for instance, Mr. P. Rau, Mr. Shanker Rao and Sir George Schuster were either not hurt or only slightly scratched. Bombs of the capacity deposed to by the Government Expert (though his estimate, being imaginary is exaggerated), loaded with an effective charge of potassium chlorate and sensitive (explosive) picrate would have smashed the barriers and laid many low within some yards of the explosion.

Again, had they been loaded with some other high explosive, with a charge of destructive pellets or darts, they would have sufficed to wipe out a majority of the Members of the Legislative Assembly. Still again we could have flung them into the official box which was occupied by some notable persons. And finally we could have ambushed Sir John Simon whose luckless Commission was loathed by all responsible people and who was sitting in the President's gallery at the time. All these things, however, were beyond our intention and bombs did no more than they were designed to do, and the miracle consisted in no more than the deliberate aim which landed them in safe places.

We then deliberately offered ourselves to bear the penalty for what we had done and to let the imperialist exploiters know that by crushing individuals, they cannot kill ideas. By crushing two insignificant units, a nation cannot be crushed. We wanted to emphasize the historical lesson that lettres de cachets and Bastilles could not crush the revolutionary movement in France. Gallows and the Siberian mines could not extinguish the Russian Revolution. Bloody Sunday, and Black and Tans failed to strangle the movement of Irish freedom. Can ordinances and Safety Bills snuff out the flames of freedom in India? Conspiracy cases, trumped up or discovered and the incarcertion of all young men, who cherish the vision of a great ideal, cannot check the march of revolution. But a timely warning, if not unheeded, can help to prevent loss of life and general sufferings. We took it upon ourselves to provide this warning and our duty is done.

(Bhagat Singh was asked in the lower court what he meant by word "Revolution". In answer to that question, he said) "Revolution" does not necessarily involve sanguinary strife nor is there any place in it for individual vendentta. It is not the cult of the bomb and the pistol. By "Revolution" we mean that the present order of things, which is based on manifest injustice, must change. Producers or labourers in spite of being the most necessary element of society, are robbed by their exploiters of the fruits of their labour and deprived of their elementary rights. The peasant who grows corn for all, starves with his family, the weaver who supplies the world market with textile fabrics, has not enough to cover his own and his children's bodies, masons, smiths and carpenters who raise magnificent palaces, live like pariahs in the slums. The capitalists and exploiters, the parasites of society, squander millions on their whims. These terrible inequalities and forced disparity of chances are bound to lead to chaos. This state of affairs cannot last long, and it is obvious, that the present order of society in merry-making is on the brink of a volcano.

The whole edifice of this civilization, if not saved in time, shall crumble. A radical change, therefore, is necessary and it is the duty of those who realize it to reorganize society on the socialistic basis. Unless this thing is done and the exploitation of man by man and of nations by nations is brought to an end, sufferings and carnage with which humanity is threatened today cannot be prevented. All talk of ending war and ushering in an era of universal peace is undisguised hypocrisy.

By "Revolution", we mean the ultimate establishment of an order of society which may not be threatened by such breakdown, and in which the sovereignty of the proletariat should be recognized and a world federation should redeem humanity from the bondage of capitalism and misery of imperial wars.

This is our ideal, and with this ideology as our inspiration, we have given a fair and loud enough warning. If, however, it goes unheeded and the present system of Government continues to be an impediment in the way of the natural forces that are swelling up, a grim struggle will ensure involving the overthrow of all obstacles, and the establishment of the dictatorship of the dictatorship of the proletariat to pave the way for the consummation of the ideal of revolution. Revolution is an inalienable right of mankind. Freedom is an imperishable birth right of all. Labour is the real sustainer of society. The sovereignty of the ultimate destiny of the workers.

For these ideals, and for this faith, we shall welcome any suffering to which we may be condemned. At the altar of this revolution we have brought our youth as an incense, for no sacrifice is too great for so magnificent a cause. We are content, we await the advent of Revolution "Long Live Revolution."

You have in the December (1929) issue of your esteemed magazine, written a note under the caption "Long Live Revolution" and have pointed out the meaninglessness of this phrase.

It would be impertinent on our part to try to refute or contradict the statement of such an old, experienced and renowned journalist as your noble self, for whom every enlightened Indian has profound admiration. Still we feel it our duty to explain what we desire to convey by the said phrase, as in a way it fell to our lot to give these "cries" a publicity in this country at this stage.

We are not the originators of this cry. The same cry had been used in Russian revolutionary movement. Upton Sinclair, the well known socialist writer, has, in his recent novels Boston and Oil, used this cry through some of the anarchist revolutionary characters. The phrase never means that the sanguinary strife should ever continue, or that nothing should ever be stationary even for a short while.

By long usage this cry achieves a significance which may not be quite justifiable from the grammatical or the etymological point of view, but nevertheless we cannot abstract from that the association of ideas connected with that. All such shouts denote a general sense which is partly acquired and partly inherent in them. For instance, when we shout "Long Live Jatin Das", we cannot and do not mean thereby that Das should Physically be alive. What we mean by that shout is that the noble ideal of his life, the indomitable spirit which enabled that great martyr to bear such untold suffering and to make the extreme sacrifice for that we may show the same unfailing courage in pursuance of our ideal. It is that spirit that we allude to.

Similarly, one should not interpret the word "Revolution" in its literal sense. Various meanings and significances are attributed to this word, according to the interests of those who use or misuse it. For the established agencies of exploitation it conjures up a feeling of blood stained horror. To the revolutionaries it is a sacred phrase. We tried to clear in our statement before the Session Judge, Delhi, in our trial in the Assembly Bomb Case, what we mean by the word "Revolution"

We stated therein that Revolution does not necessarily involve sanguinary strife. It is not a cult of bomb and pistol. They may sometimes be mere means for its achievement. No doubt they play a prominent part in some movements, but they do not - for that very reason -become one and the same thing. A rebellion is not a revolution. It may ultimately lead to that end.

The sense in which the word Revolution is used in that phrase, is the spirit, the longing for a change for the better. A people generally get accustomed to the established order of things and begin to tremble at the very idea of a change. It is this lethargic spirit that needs be replaced by the revolutionary spirit. Otherwise degeneration gains the upper hand and the whole humanity is led stray by the reactionary forces. Such a state of affairs leads to stagnation and paralysis in human progress. The spirit of Revolution should always permeate the soul of humanity, so that the reactionary forces may not accumulate (strength) to check its eternal onward march. The old order should change, always and ever, yielding place to new, so that one "good" order may not corrupt the world. It is in this sense that we raise the shout "Long Live Revolution"

Mahatma Gandhi on the Martyrdom of Bhagat Singh

Bhagat Singh was hanged by the British on accusations of anti-government activities on March 23, 1931. Mahatma Gandhi wrote in Young India on 29 March 1931:

Bhagat Singh and his two associates have been hanged. The Congress made many attempts to save their lives and the Government entertained many hopes of it, but all has been in a vain.

Bhagat Singh did not wish to live. He refused to apologize, or even file an appeal. Bhagat Singh was not a devotee of non-violence, but he did not subscribe to the religion of violence. He took to violence due to helplessness and to defend his homeland. In his last letter, Bhagat Singh wrote --" I have been arrested while waging a war. For me there can be no gallows. Put me into the mouth of a cannon and blow me off." These heroes had conquered the fear of death. Let us bow to them a thousand times for their heroism.

But we should not imitate their act. In our land of millions of destitute and crippled people, if we take to the practice of seeking justice through murder, there will be a terrifying situation. Our poor people will become victims of our atrocities. By making a dharma of violence, we shall be reaping the fruit of our own actions.

Hence, though we praise the courage of these brave men, we should never countenance their activities. Our dharma is to swallow our anger, abide by the discipline of non-violence and carry out our duty.

• History & Society
• Science & Tech
• Biographies
• Animals & Nature
• Geography & Travel
• Arts & Culture
• Games & Quizzes
• On This Day
• One Good Fact
• New Articles
• Lifestyles & Social Issues
• Philosophy & Religion
• Politics, Law & Government
• World History
• Health & Medicine
• Browse Biographies
• Birds, Reptiles & Other Vertebrates
• Bugs, Mollusks & Other Invertebrates
• Environment
• Fossils & Geologic Time
• Entertainment & Pop Culture
• Sports & Recreation
• Visual Arts
• Demystified
• Image Galleries
• Infographics
• Top Questions
• Britannica Kids
• Saving Earth
• Space Next 50
• Student Center

Who was Bhagat Singh?

Why is bhagat singh important, how did bhagat singh die.

• What is the difference between a nation and a state?
• What is a nationalist movement?

Bhagat Singh

Our editors will review what you’ve submitted and determine whether to revise the article.

• Academia - Shaheed Bhagat Singh _revolutionary with a pen
• Cultural India - Leaders - Biography of Bhagat Singh
• IndiaNetzone - Bhagat Singh

Bhagat Singh was a hero of the early 20th-century Indian independence movement . He was a vocal critic of British rule in India and was involved in two high-profile attacks on British authorities—one on a local police chief and the other on the Central Legislative Assembly in Delhi . He was executed for his crimes in 1931 at the age of 23.

Bhagat Singh was involved in two high-profile plots against British authorities in India that helped galvanize the Indian independence movement . In 1928 he took part in a plot to kill the police chief responsible for the death of influential Indian writer and politician Lala Lajpat Rai . However, he and a coconspirator mistakenly killed the assistant superintendent of police, J.P. Saunders, and Singh fled the city of Lahore (now in Pakistan) to escape execution. In 1929, protesting against the Defence of India Act , he and an accomplice threw a bomb at the Central Legislative Assembly in Delhi before surrendering. While in jail, Singh helped organize a hunger strike to protest against prisoner mistreatment, a demonstration that gained him wide support in India. Nevertheless, he was hanged in 1931 for Saunders’s murder.

In 1931 Bhagat Singh was hanged for the murder of Officer J.P. Saunders in the city of Lahore (then in India). Saunders had been mistakenly killed as part of a plot to kill the police chief responsible for the death of Lala Lajpat Rai , an influential Indian writer and politician.

Bhagat Singh (born September 27, 1907, Lyallpur, western Punjab, India [now in Pakistan]—died March 23, 1931, Lahore [now in Pakistan]) was a revolutionary hero of the Indian independence movement.

Bhagat Singh attended Dayanand Anglo Vedic High School, which was operated by Arya Samaj (a reform sect of modern Hinduism), and then National College, both located in Lahore . He began to protest British rule in India while still a youth and soon fought for national independence. He also worked as a writer and editor in Amritsar for Punjabi- and Urdu-language newspapers espousing Marxist theories. He is credited with popularizing the catchphrase “Inquilab zindabad” (“Long live the revolution”).

In 1928 Bhagat Singh plotted with others to kill the police chief responsible for the death of Indian writer and politician Lala Lajpat Rai , one of the founders of National College, during a silent march opposing the Simon Commission . Instead, in a case of mistaken identity, junior officer J.P. Saunders was killed, and Bhagat Singh had to flee Lahore to escape the death penalty . In 1929 he and an associate lobbed a bomb at the Central Legislative Assembly in Delhi to protest the implementation of the Defence of India Act and then surrendered . He was hanged at the age of 23 for the murder of Saunders.

• Web Stories
• Bigg Boss Tamil

யாரும் அறியாத பகத்சிங் வாழ்க்கை வரலாறு பற்றிய சுவாரசிய தகவல்கள்!

• Thu, 27 Sep 2018 09:01:10 IST

• #Bhagat Singh

தளபதி 69 படத்தில் விஜய்க்கு ஜோடி இவரா? அப்செட்டில் ரசிகர்கள்!

த்ரிஷா புடவையில் விஜயின் கட்சி கொடி.. பிரபல தயாரிப்பாளர் சரமாரி கேள்வி? 

13 ஆண்டு காதல்.. ஒரு வழியாக திருமணத்தை முடித்த விஜய் டிவி பிரபல நடிகர்.! குவியும் வாழ்த்துக்கள்!!

ரசிகர்மன்ற பொதுச்செயலாளருக்கு பிறந்த குழந்தை; பெயர் சூட்டி மகிழ்ந்த விஜய் சேதுபதி.!

ஆளும் புதுசு, ஆட்டமும் புதுசு... பிக் பாஸ்-க்கு அட்வைஸ் கொடுக்கும் பொதுஜனம்.. ப்ரோமோ வீடியோ இதோ.!

முடிவுக்கு வந்தாச்சு.. கூடிய குடும்பம்.! கண்ணீர் விட்ட செல்லம்மா நாயகி.! வைரல் வீடியோ!!

#Breaking: பிரபல நடிகையின் தந்தை தற்கொலை; மாடியில் இருந்து குதித்து சோகம்.!!

பிக்பாஸ் ஷிவானிக்கு என்ன தான் ஆச்சு.?! அடையாளமே தெரியாமல் உருக்குலைந்த நடிகை.!

Vettaiyan: வேட்டையன் படத்தின் முதல் பாடல் வெளியீடு; மாஸ் காண்பித்த மனசிலாயோ.!

"கிளர்வோட்டம்" 96 பட இயக்குனரின் மெய்யழகனை கண்டு வாயடைத்து போய் சீமான் செய்த செயல்.!

இந்திய சுதந்திர போராட்ட வீரர்களில் முக்கியமானவர்களில் ஒருவர் பகத்சிங். உண்மையான வீரனாக வாழ்ந்து, நாட்டிற்காகப் போராடி மடிந்து போனதால், இவர் ‘சாஹீது (மாவீரன்) பகத்சிங்’ என அழைக்கப்பட்டார். 

ஆங்கில ஆட்சிக்கு சிம்ம சொப்பனமாக விளங்கிய “இந்துஸ்தான் சோசலிசக் குடியரசு” அமைப்பின் தலைவர்களுள் இவரும் ஒருவர் ஆவர். சரி வாங்க இவரோட வாழ்க்கை வரலாறு பாக்கலாம் வாங்க.

1907  ஆம் ஆண்டு செப்டம்பர் மாதம் 27  ஆம் நாள் பஞ்சாப் மாநிலத்தில் லயால்பூர் மாவட்டத்திலுள்ள “பங்கா” என்ற கிராமத்தில், சர்தார் கிசன் சிங் என்பவருக்கும், வித்தியாவதிக்கும் இரண்டாவது மகனாக பிறந்தவர்தான் பகத்சிங். இவர் ஒரு சீக்கிய குடும்பத்தை சார்ந்தவர்.

ஆரம்ப வாழ்க்கை பகத்சிங்கின் குடும்பமே ஒரு விடுதலை போராட்ட வீரர்களை கொண்டது. இதனாலேயே இளம் வயதில் இருந்தே விடுதலை போராட்டத்துக்காக தனது வாழ்க்கையை அர்ப்பணித்தவர். லாகூரில் உள்ள டி.ஏ.வி பள்ளியில் கல்வியைத் தொடங்கிய பகத்சிங் அவர்கள், லாலா லஜபதிராய் மற்றும் ராஸ் பிஹாரி போஸ் போன்ற அரசியல் தலைவர்களிடம் நட்புறவு கொண்டிருந்தார். 

விடுதலைப் போரில் பகத்சிங்கின் பங்கு

‘அகிம்சை வழியில் சென்றால் சுதந்திரம் பெறமுடியாது, ஆயுதம் தாங்கினால் மட்டுமே சுதந்திரம் பெறமுடியும்!’ என முடிவுக்கு வந்தவர் பகத்சிங். இதனால் 1924 ஆம் ஆண்டு, சச்சீந்திரநாத் சன்யால் என்பவரால் தொடங்கப்பட்ட “இந்துஸ்தான் குடியரசுக் கழகம்” என்னும் அமைப்பில் இணைந்தார். பிறகு 1926ல் பகத்சிங், சுகதேவ், பவதிசரண் வேரா, எஷ்பால் போன்றோர் இணைந்து “நவ்ஜவான் பாரத் சபா” என்ற இளைஞர் அமைப்பை நிறுவினர்.

சென்ட்ரல் அசெம்பிளி ஹாலில் வெடிகுண்டு வீசியது மற்றும் துண்டு பிரச்சாரம் போட்டு “இன்குலாப் ஜிந்தாபாத்” என்று முழக்கமிட்டு தானே சரணடைந்த பின்னர், காங்கிரஸ் தலைவர் லாலா லஜபதிராய் என்பவரின் இறப்புக்கு காரணமாயிருந்த காவலதிகாரியை சுட்டுக்கொன்ற குற்றத்திற்காக தூக்குத்தண்டனை விதிக்கப்பட்ட பகத்சிங், ராஜகுரு, மற்றும் சுகதேவ் ஆகியோர் ஆங்கில அரசின் 24 வது அகவையில் 1931 ஆம் ஆண்டு, மார்ச் 23 ஆம் தேதி தூக்கிலிடப்பட்டார்கள்.

இதுபோன்ற இணையதளங்களை உருவாக்கிட, அல்லது உங்களுக்கு தேவையான இணையதளங்களை வடிவமைத்துத்தர எங்களை தொடர்புகொள்ளுங்கள்.

Need Softwares for your business? Please contact us / WhatsApp +918438873362

தற்போதைய செய்திகள்

Bhagat Singh

(1907-1931)

Bhagat Singh was born in Punjab, India (now Pakistan), on September 27, 1907, to a Sikh family deeply involved in political activities. He quit school at thirteen to devote his life to Indian independence. He became involved in several violent demonstrations of political defiance and was arrested several times. Singh was found guilty of killing a British police officer and hanged on March 23, 1931.

Early Years

Born on September 27, 1907, to a Sikh family in Punjab, India (now Pakistan), Bhagat Singh was the second son of Kishan Singh and Vidya Vati. The family was steeped in nationalism and involved in movements for independence. At the time of Bhagat's birth, his father was in jail for political agitation.

By the time Bhagat Singh was 13, he was well familiar with this family’s revolutionary activities. His father was a supporter of Mahatma Gandhi , and after Gandhi called for boycotting government-aided institutions, Singh left school and enrolled in the National College at Lahore, where he studied European revolutionary movements. In time, he would become disenchanted with Gandhi’s non-violent crusade, believing that armed conflict was the only way to political freedom.

Young Firebrand

In 1926, Bhagat Singh founded the 'Naujavan Bharat Sabha (Youth Society of India) and joined the Hindustan Republican Association (later known as Hindustan Socialist Republican Association), where he met several prominent revolutionaries. A year later, Singh’s parents planned to have him married, a move he vehemently rejected, and he left school.

By this time, Bhagat Singh had become a person of interest to the police, and in May 1927, he was arrested for allegedly being involved in a bombing the previous October. He was released several weeks later and began to write for various revolutionary newspapers. After receiving reassurances from his parents that they wouldn’t force him to marry, he returned to Lahore.

Radical Revolutionary

In 1928, the British government held the Simon Commission to discuss autonomy for the Indian people. Several Indian political organizations boycotted the event because the Commission had no Indian representatives. In October, Bhagat Singh’s comrade, Lala Lajpat Rai led a march in protest against the Commission. Police attempted to disburse the large crowd, and during the melee, Rai was injured by the superintendent of police, James A. Scott. Rai died of heart complications two weeks later. The British government denied any wrongdoing.

To avenge his friend’s death, Bhagat Singh and two others plotted to kill the police superintendent, but instead shot and killed police officer John P. Saunders. Singh and his fellow conspirators escaped arrest despite a massive search to apprehend them.

In April 1929, Bhagat Singh and an associate bombed the Central Legislative Assembly in Delhi to protest implementation of the Public Safety Bill. The bombs they carried allegedly were not intended to kill but to scare (no one was killed, though there were some injuries). The bombers planned to get arrested and stand trial so they could further promote their cause.

Arrest and Trial

The actions of the young revolutionaries was soundly condemned by followers of Gandhi, but Bhagat Singh was delighted to have a stage on which to promote his cause. He offered no defense during the trial but disrupted the proceedings with rants of political dogma. He was found guilty and sentenced to life in prison.

Through further investigation, the police discovered the connection between Bhagat Singh and the murder of Officer Saunders and he was rearrested. While awaiting trial, he led a hunger strike in prison. Eventually, Singh and his co-conspirators were tried and sentenced to hang. He was executed on March 23, 1931. It is said that he kissed the hangman’s noose before it was placed around his neck. His death brought mixed emotions throughout India. Followers of Gandhi felt that he was too radical and hurt the quest for freedom, while his supporters considered him a martyr. Singh remains a significant, though controversial, figure in India’s independence movement.

QUICK FACTS

• Name: Bhagat Singh
• Birth Year: 1907
• Birth date: September 27, 1907
• Birth City: Punjab
• Birth Country: British India (now Pakistan)
• Gender: Male
• Best Known For: Considered to be one of the most influential revolutionaries of the Indian independence movement, Bhagat Singh gave his life for this cause.
• World Politics
• Astrological Sign: Virgo
• Dayanand Anglo Vedic High School And National College
• Nacionalities
• Interesting Facts
• At age 13, Bhagat Singh quit school to become a revolutionary.
• Occupations
• Political Activist
• Death Year: 1931
• Death date: March 23, 1931
• Death City: Lahore
• Death Country: British India (now Pakistan)

We strive for accuracy and fairness.If you see something that doesn't look right, contact us !

CITATION INFORMATION

• Article Title: Bhagat Singh Biography
• Author: Biography.com Editors
• Website Name: The Biography.com website
• Url: https://www.biography.com/political-figures/bhagat-singh
• Access Date:
• Publisher: A&E; Television Networks
• Last Updated: August 14, 2019
• Original Published Date: May 7, 2015
• Every tiny molecule of Ash is in motion with my heat I am such a Lunatic that I am free even in Jail.
• Any man who stands for progress has to criticize, disbelieve and challenge every item of the old faith.
• The sanctity of law can be maintained only so long as it is the expression of the will of the people.

Famous Political Figures

Ronald Reagan

How Ronald Reagan Went from Movies to Politics

Mark Antony

Julius Caesar

Kamala Harris

Get to Know Kamala Harris' 2 Stepchildren

What Is Vice President Kamala Harris’ Religion?

Teddy Roosevelt’s Stolen Watch Recovered by FBI

Franklin D. Roosevelt

The Founding Fathers: What Were They Really Like?

Bhagat Singh Jayanti, Biography, History, Revolutionary Activities

Bhagat Singh born in September 28, 1907 was an Indian revolutionary freedom fighter. Know all about Bhagat Singh Jayanti, Biography, Death and Important Facts for UPSC & Other government exams.

Table of Contents

Bhagat Singh (1907-1931) was a charismatic Indian revolutionary who is considered one of the most famous and iconic figures in the Indian independence movement. He was a staunch advocate of socialist and communist ideals, and he believed in using violence to achieve independence from British rule. He is considered one of the most influential nationalist leaders of the  Indian Independence movement .

He is also referred to as  ‘Shaheed Bhagat Singh’ . The word ‘Shaheed’ means a martyr. “If the deaf are to hear, the sound has to be very loud. When we dropped the bomb, it was not our intention to kill anybody, we have bombed the British Government, British must quit India and make it free.” He said this after the Assembly Bombing.

Bhagat Singh Jayanti

Bhagat Singh Jayanti, also known as Shaheed Bhagat Singh’s birth anniversary, is observed on September 28th every year. It commemorates the birth anniversary of Bhagat Singh, a prominent freedom fighter of India and revolutionary in India’s struggle for independence from British colonial rule. On this day, people across India pay tribute to his courage, patriotism, and sacrifice for the nation. Various events, seminars, and cultural programs are organized to remember his legacy and the ideals he stood for. Bhagat Singh’s contributions to the independence movement continue to inspire generations of Indians.

Bhagat Singh Biography

All those who stand up for justice and struggle against injustice might find inspiration in his life. At a very young age, he devoted his entire life was devoted to the fight for India’s Independence. His History is a reminder that success is still attainable even in the face of extreme adversity. The biography of Bhagat Singh offers inspiration to people battling for change today and offers a glimpse into the revolutionary’s mentality.

Bhagat Singh History

One of the most important revolutionaries in the Indian Nationalist Movement is Bhagat Singh. On September 28, 1907, Kishan Singh and Vidyavati gave birth to Bhagat Singh in Banga, Lyallpur District (now Pakistan). When he was born, his uncles Ajit and Swaran Singh, as well as his father Kishan Singh, were all imprisoned for protesting the 1906 Colonization Bill. Being raised in a politically conscious household where his family supported the Ghadar Party, young Singh developed a sense of patriotism. Singh started supporting Mahatma Gandhi’s  Non-Cooperation Movement  at a very young age. He openly resisted the British and carried out Gandhi’s request by setting fire to publications that the government-sponsored. In fact, he quit school altogether to enroll in Lahore’s National College. The 1919  Jallianwala Bagh Massacre  and the 1921 murder of unarmed Akali demonstrators at the Nankana Sahib both occurred when he was a teenager, and both events strongly influenced his patriotic viewpoint. His family adhered to the Gandhian philosophy of using non-violence to achieve Swaraj. For a while, he also backed the  Indian National Congress  and the objectives of the  Non-Cooperation Movement . After the  Chauri Chaura Incident , Gandhi demanded that the movement against non-cooperation be abandoned. He disassociated himself from Gandhi’s nonviolent effort because of the choice and joined the Young Revolutionary Movement instead. Thus began his career as the most well-known proponent of a bloody uprising against the British Raj. The Naujawan Bharat Sabha was established in March 1925, with he serving as its secretary, and was motivated by nationalist movements in Europe. In addition, He joined the radical Hindustan Republican Association  (HRA), which he eventually renamed the Hindustan Socialist Republican Association (HSRA) with fellow revolutionaries  Chandra Shekhar Azad  and Sukhdev.

Freedom fighters Revolutionary Activities

His political activism began in earnest during the 1920s. He was involved in a number of protests and demonstrations against British rule, and he also participated in several armed robberies to fund the HSRA’s activities. His early actions consisted primarily of penning critical articles against the British government and printing and distributing leaflets explaining the fundamentals of a violent insurrection with the goal of overthrowing the government. To protest the Simon Commission’s arrival, Lala Lajpat Rai led an all-parties parade that marched toward the Lahore train station on October 30, 1928. To stop the protesters from moving forward, the police used a violent lathi charge. The revolutionaries were not able to recognize J.P. Saunders, who was Assistant Superintendent of Police; they thought that he was a Scott and killed him instead. He quickly left Lahore to avoid getting caught. To avoid being recognized, he shaved his beard and cut his hair, violating the core values of Sikhism.

Hindustan Socialist Republican Association (HSRA)

• He was a prominent revolutionary in India’s fight for independence, closely aligned with the Hindustan Socialist Republican Association (HSRA).
• Joining the HSRA in his youth, Singh was drawn to its militant approach against British colonial rule.
• Notable members included Sukhdev Thapar and Shivaram Rajguru.
• Singh and his associates became infamous for actions such as the Saunders killing, seeking revenge for the death of Lala Lajpat Rai, and the Central Legislative Assembly bombing to protest repressive laws.
• Their hunger strike in prison gained widespread support.
• Executed by the British in 1931, Singh’s martyrdom remains an enduring symbol of courage and sacrifice in India’s struggle for freedom.

Assassination of J.P. Saunders

• He and his compatriot Rajguru assassinated J.P. Saunders in 1928 to avenge the death of Lala Lajpat Rai during a protest against the Simon Commission.
• Mistakenly identifying Saunders as the responsible police officer, they shot him dead in Lahore.
• This act marked a significant turning point in India’s struggle for independence and propelled Singh and his associates into the national spotlight, as they openly dared to challenge British colonial rule.

Central Assembly Bombing Case

• Singh and Batukeshwar Dutt exploded a bomb in Delhi’s Central Assembly on April 8, 1929, from the Visitors’ Gallery.
• They also raised pro-revolutionary banners and threw leaflets.
• Because they planned to utilize the trial as a platform to propagate their message of revolution and anti-imperialism, neither revolutionary resisted being taken into custody.
• Throughout the entire arrest, they screamed “Inquilab Zindabad” slogans.
• The phrase gained a lot of traction with young people and many liberation warriors.
• They never intended to hurt anyone physically, thus there were no casualties in the incident.
• Their claimed objective was “to make the deaf hear.” Auguste Valliant, a French anarchist who was hanged by France for a similar incident in Paris, served as inspiration for Bhagat Singh, the incident’s mastermind.
• Both Singh and Dutt received life sentences in jail after being found guilty in the incident’s trial.
• At this point, He had also been connected to the JP Saunders murder case.
• He was charged with the murder of Saunders together with Rajguru and Sukhdev.

Dr.Sarvepalli Radhakrishnan Biography

1929 Assembly Incident Trial

• The violent protest was met with harsh criticism from the political body.
• In response, Singh said, “Force, when used violently, is ‘violence’ and is, thus, morally indefensible, but when it is used in support of a righteous cause, it has its moral legitimacy.
• Trial proceedings began in May, with Singh attempting to represent himself and Batukeshwar Dutt being represented by Afsar Ali.
• The explosions’ malevolent and illegal motive was cited by the court in its decision in favour of a life sentence.

Lahore Conspiracy Case and Trial

• Three people, Hans Raj Vohra, Jai Gopal, and Phanindra Nath Ghosh, turned government approvers, which resulted in a total of 21 arrests, including those of Sukhdev, Jatindra Nath Das, and Rajguru.
• The police raided the HSRA bomb factories in Lahore shortly after the sentencing and detained several well-known revolutionaries.
• For the murder of Assistant Superintendent Saunders, the making of bombs, and the Lahore Conspiracy case, Bhagat Singh was detained once again.
• On the orders of the Viceroy, Lord Irwin, a special tribunal made up of Justices J. Coldstream, Agha Hyder, and G. C. Hilton was established on May 1st, 1930 due to the sluggishness of the legal proceedings.
• The tribunal had the authority to conduct the trial without the presence of the defendant, and it was a biased trial that rarely followed the standard legal rights principles.

Hunger Strike

• When Singh was sent to the Central Jail Mianwali from the Delhi jail he witnessed discrimination between the Indian and European Prisoners.
• He considered himself as a political prisoner.
• He organized a hunger strike on behalf of fellow political prisoners from India who he believed were being treated like normal criminals.
• They wanted access to literature and a daily newspaper, as well as equality in access to food standards, clothing, toiletries, and other hygiene essentials.
• They contended that they shouldn’t be made to perform manual labour or any other inhumane tasks while incarcerated.
• Around June 1929, the public began to support Bhagat Singh and his colleagues more due to the hunger strike.
• After a 63-day hunger strike, Jatindra Nath Das passed away on September 13, 1929.
• Nearly all of the nation’s nationalist leaders paid respects to Jatin Das.
• In response, Gopi Chand Bhargava and Mohammad Alam withdrew from the Punjab Legislative Council.
• Nehru also successfully sponsored an adjournment motion in the Central Assembly to denounce the “inhumane treatment” of the Lahore captives.
• He finally ended the hunger strike after 116 days on October 5, 1929.
• During this time, Singh was well-liked outside of Punjab among ordinary Indians.

Thoughts and Opinions

His sense of patriotism had been embedded in him since a very young age. He was raised to value nationalism and yearned for an independent India free from British rule. He developed a socialist outlook after reading a lot of European literature and creating a great desire for a democratic future for his beloved nation. Singh was born a Sikh, but after seeing numerous Hindu-Muslim riots and other religious upheavals, he began to lean toward atheism. He thought that in order to attain something as precious as Independence, imperialism’s exploitative aspect needed to be eradicated. According to his opinion, only an armed revolution along the lines of the Bolshevik Revolution in Russia could bring about such transformation. He coined the phrase “Inquilab Zindabad,” which eventually became the war cry of the campaign for Indian independence.

Bhagat Singh Death

He died on March 23, 1931, at 7:30 in the morning, hanging with his friends Rajguru and Sukhdev at the Lahore Jail. He was 23 at that time. He was born on September 28, 1907. They allegedly shouted their favorite slogans, such as “Inquilab Zindabad” and “Down with British Imperialism,” as they marched joyfully to the execution location bank of the Sutlej River.

Shaheed Bhagat Singh Legacy

He was the perfect role model for the youth of his period because of his passionate patriotism and developed idealism. Also became the voice of his generation through his criticism of the British Imperial Government in writing and speech. Numerous people have questioned his dramatic departure from Gandhi’s non-violent path to Swaraj, yet with his daring embrace of martyrdom, he encouraged hundreds of teenagers and young adults to fully engage in the freedom movement.

His legacy is complex and contested. He is revered by many Indians as a national hero and a symbol of the struggle for independence. However, he is also criticized for his use of violence and his association with the HSRA, which was responsible for several other acts of violence against British officials and civilians.

Despite the controversies surrounding his legacy, there is no doubt that he was a charismatic and influential figure who played a significant role in the Indian independence movement. His life and work continue to inspire generations of Indians who are fighting for social justice and equality.

Sharing is caring!

Bhagat Singh Jayanti FAQs

Why bhagat singh is famous.

Bhagat Singh was an Indian revolutionary freedom fighter who was hanged to death by British colonisers at the age of 23 years. Fondly known as 'Shaheed (martyr) Bhagat Singh', he is considered a national hero of India's freedom struggle against colonial rule.

What is Bhagat Singh real name?

His real name was Bhagat Singh but he was also known as Shaheed-e-Azam.

Why did Gandhi not save Bhagat?

Gandhi, who advocated for nonviolence, disagreed with Bhagat Singh and his allies' use of violence to obtain freedom. That didn't imply Gandhi supported hanging Bhagat Singh and his pals insinually.

Who was better Gandhi or Bhagat Singh?

Bhagat Singh engaged in a revolutionary armed fight laced with violence against the British government, while Mahatma Gandhi led a civil disobedience movement based on the values of nonviolence and satyagraha. Despite having different philosophies and worldviews, each has the same goal.

What's the slogan of Bhagat Singh?

One of Bhagat Singh's most famous slogans is "Inquilab Zindabad."

What is the bhagat singh death age?

Bhagat Singh died at the age of 23. He was born on September 28, 1907, and was executed on March 23, 1931.

Give me a Brief information about Bhagat Singh.

Bhagat Singh (28 September 1907 – 23 March 1931) was an Indian revolutionary who challenged British rule of India. He is considered to be one of the most important figures in the Indian independence movement. In 1928, Bhagat Singh and other HRA members assassinated John Saunders, a British police officer. They were convicted of murder and sentenced to death. Singh was hanged on 23 March 1931 at the age of 23.

What is bhagat singh date of birth and death?

Bhagat Singh was born on September 28, 1907, and died on March 23, 1931.

Leave a comment

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Save my name, email, and website in this browser for the next time I comment.

Trending Event

• TNPSC Group 2 Answer Key 2024
• TNPSC Group 2 Question Paper 2024
• UPSC Mains Admit Card 2024
• SSC CGL Exam Analysis 2024 : 13 Sept
• SSC CGL Exam Analysis 2024 : 12 Sept
• SSC CGL Exam Analysis 2024 : 11 Sept
• SSC CGL Exam Analysis 2024 : 10 Sept
• SSC CGL Exam Analysis 2024 : 9 Sept
• SSC GD 2025 Apply Online

Recent Posts

UPSC Exam 2024

• UPSC Online Coaching
• UPSC Syllabus 2024
• UPSC Prelims Syllabus 2024
• UPSC Mains Syllabus 2024
• UPSC Exam Pattern 2024
• UPSC Age Limit 2024
• UPSC Calendar 2025
• UPSC Syllabus in Hindi
• UPSC Full Form
• UPPSC Exam 2024
• UPPSC Calendar
• UPPSC Syllabus 2024
• UPPSC Exam Pattern 2024
• UPPSC Application Form 2024
• UPPSC Eligibility Criteria 2024
• UPPSC Admit card 2024
• UPPSC Salary And Posts
• UPPSC Cut Off
• UPPSC Previous Year Paper

BPSC Exam 2024

• BPSC 70th Notification
• BPSC 69th Exam Analysis
• BPSC Admit Card
• BPSC Syllabus
• BPSC Exam Pattern
• BPSC Cut Off
• BPSC Question Papers

SSC CGL 2024

• SSC CGL Exam 2024
• SSC CGL Syllabus 2024
• SSC CGL Cut off
• SSC CGL Apply Online
• SSC CGL Salary
• SSC CGL Previous Year Question Paper
• SSC CGL Admit Card 2024
• SSC MTS 2024
• SSC MTS Apply Online 2024
• SSC MTS Syllabus 2024
• SSC MTS Salary 2024
• SSC MTS Eligibility Criteria 2024
• SSC MTS Previous Year Paper

SSC Stenographer 2024

• SSC Stenographer Notification 2024
• SSC Stenographer Apply Online 2024
• SSC Stenographer Syllabus 2024
• SSC Stenographer Salary 2024
• SSC Stenographer Eligibility Criteria 2024

SSC GD Constable 2025

• SSC GD Salary 2025
• SSC GD Constable Syllabus 2025
• SSC GD Eligibility Criteria 2025

IMPORTANT EXAMS

• Terms & Conditions
• Return & Refund Policy
• Privacy Policy